Lyrics of Skała samobójców - Eldo

Skała samobójców (original)

Gdzieś na skale samobójców spotkałem trzech pijaków
Jeden pił ze smutku, drugi ze szczęścia, trzeci pił ze strachu
Byli dobrzy w swoim fachu, noc młoda
Mleczna droga towarzyszyła w ich pijackim szlaku
Ten, co pił ze smutku położył spać syna
I wpadł na skałę pomyśleć, jak szybko przemija
A przeszłość, choć tak miła, na zawsze przepadła
A treści życia nie wypełni najpełniejsza szklanka
Puścił coś z telefonu, bit zagrał w cichą noc
Tak daleko od domu zagłuszać duszy głos
I zmuszać mózg do uśmiechu, gdy chce się wyć
A zmieniasz to w dziki taniec i drzesz pysk, a w głowie znowu nic
Nic niewarte te drogi do destrukcji
Chociaż żyje z fartem, w dłoni trzyma wypis z obdukcji
Los tak gra, dzisiaj scrabble na emocjach
Do świtu, by nową nadzieję dostać od słońca
Są takie miejsca, gdzie łatwiej myśli zebrać
Tam możesz śnić o jutrze lub z «wczoraj» się pożegnać
Tam możesz wszystko, wiesz, że nie możesz przegrać
Gdy wieczność jest świadkiem, trzeba wierzyć, a nie żebrać
Ten, co pił ze szczęścia przesuwał ręką gwiazdy
Nakręcany przez miłość niszczył granice wyobraźni
Szum fal dawał mu spokój, jakby znikał
Chociaż zwykle to ten typ, co nie lubi stać z boku
Myśli, a w nich tańczyła walca w sukni z piór
Jakby zdjęta z chmur zapraszała do tańca
Polał szklankę wódki, odpalił papierosa
Znowu zniknął, oczy pokryła rosa, taka noc
Wspomnienia tańczą wokół nas na linie
A myśli ciągle walczą, by przetrwać tę godzinę
Minie niewiadome, to niewarte troski
Choć dobrze wiesz, że najmocniej w łeb dostajesz od miłości
Kubek emocji wart oceany sukcesu
Śmiech z komentatorów, oglądają go zza pleców
Trzech na skale, w tle marzenia, troski, żale
Z nową nadzieją, którą podaruje im poranek
Ten, co pił ze strachu chciał zamaskować swój strach
Założył kamuflaż, pierwszy punkt — uśmiech na ustach
Drugi — brak trosk, cynizm i ironia
Wszystkie chwyty dozwolone, byle nie spaść z tego konia
Czuł presję, jakby plecak ważył coraz więcej
I coraz częściej czuł jak ego szykuje represję
Oplątany drutem utkanym ze wspomnień
Pootwiera tysiąc szuflad, sprawdzi czy jeszcze jest w formie
Przed oczami kalejdoskop, w płucach coraz mniej powietrza
Bo każda gwiazda na niebie miała jej twarz
Nie da odpocząć popis ego i kompleksów
Dziki masochizm bez spokoju i bez sensu
Trzech ich było, wyszli z myślami na spacer
W noc gwiaździstą serca płonęły jak race
Skała samobójców — drobny w życiu przystanek
Ruszyli w swój świat, nową nadzieję dał poranek

(translation)

Somewhere on a suicide rock I met three drunkards
One drank from sadness, the other from happiness, the third drank from fear
They were good at their trade, the night was young
The milky way accompanied them on their drunken route
The one who drank for sorrow put his son to sleep
I ran into the rock to think how quickly it passes
And the past, as nice as it was, was gone forever
And the fullest glass will not fill the contents of life
He let go of the phone and a beat played on the silent night
To drown out my soul so far from home
And make your brain smile when it wants to howl
And you turn it into a wild dance and tear your mouth and nothing in your head again
Worthless of these roads to destruction
Although she lives with luck, she is holding an excerpt from the forensic examination in her hand
Fate plays like that, today scrabble on emotions
Until dawn, to get new hope from the sun
There are places where it is easier to gather your thoughts
There you can dream about tomorrow or say goodbye to "yesterday"
You can do anything there, you know you cannot fail
When eternity is a witness, one must believe, not beg
The one who drank happily moved the stars with his hand
Winded up by love, it destroyed the limits of imagination
The sound of the waves gave him peace, as if it were disappearing
Although it's usually the type that doesn't like to stand on the sidelines
She was thinking, and in them she was waltzing in a feather dress
As if taken from the clouds, it invited you to dance
He poured a glass of vodka and lit a cigarette
He was gone again, eyes were covered with dew, such a night
Memories dance around us on the rope
And thoughts are still struggling to make it through this hour
The unknowns will pass, it's not worth worrying about
Although you know very well that love gives you the hardest hit
A cup of emotions worth an ocean of success
Laughter at the commentators, watching him from behind
Three on the rock, dreams, worries and regrets in the background
With new hope that the morning will give them
The one who drank from fear wanted to mask his fear
He put on camouflage, the first point - a smile on his lips
The second - no worries, cynicism and irony
No holds barred as long as I don't fall off this horse
He felt the pressure as if the backpack was weighing more and more
And more and more often he felt the ego preparing for repression
Entangled in wire woven from memories
He will open a thousand drawers, check if it is still in shape
There is a kaleidoscope in front of the eyes, less and less air in the lungs
Because every star in the sky had its face
It is impossible to rest a show of ego and complexes
Wild masochism with no peace and no sense
There were three of them, they went out for a walk with their thoughts
In the starry night, hearts burned like flares
Rock of Suicides - a minor stop in life
They set off into their world, the morning gave new hope