Lyrics of Dom Stary - Grzegorz Turnau

Dom Stary (original)

Dom stary, opuszczony, gdzieś na skraju drogi
Dziwne — choć iść tam nie chcesz, same niosą nogi
Wchodzisz — bezludna cisza aż dźwięczy wokoło
Myślisz — tak kiedyś było tu głośno, wesoło
Na ścianach fotografie: Panowie z Paniami
A to — patrzcie — fortepian: lubił grywać na nim
Tu w wazoniku piórko, znalazłem je wtedy
Tu róża zasuszona, pamiętasz, jak kiedyś…
Za stołem wyraźniejsze jeszcze od powietrza
Najdroższe cienie siedzą - coraz lżejsze, bledsze
A szklanki czas nie rozbił - cała, wieczna żyje
Choć ten, co pijał z niej, już z innych źródeł pije
O!
nieśmiertelność rzeczy, o!
pamiątki po nas
Bo to przecież nasz dom jest i opowieść o nas
To twoich palców ciepło, wciąż na tych klawiszach
Nasze w tych ścianach głosy i ta po nich cisza
Dom stary, opuszczony, gdzieś na skraju drogi
Dziwne — choć iść tam nie chcesz, same niosą nogi
A ponad domem błękit, wysoki, ogromny
I gwiazda wstaje pierwsza — tam, na nieboskłonie…

(translation)

An old, abandoned house, somewhere on the edge of the road
Strange - although you don't want to go there, they carry their legs by themselves
You walk in - the deserted silence makes it ring all around
You think - it used to be loud and fun here
On the walls there are photos: Gentlemen with Ladies
And this - look - the piano: he liked to play it
A feather here in a vase, I found it then
Here is a dried rose, remember when ...
Behind the table, even clearer than air
The most expensive shadows sit - ever lighter, paler
And time has not broken the glasses - all, eternal
Although the one who drank from it is already drinking from other sources
ABOUT!
immortality of things, oh!
souvenirs after us
After all, this is our home and the story about us
It's your fingers' warmth, still on those keys
Our voices in these walls and the silence after them
An old, abandoned house, somewhere on the edge of the road
Strange - although you don't want to go there, they carry their legs by themselves
And above the house is blue, tall, huge
And the star rises first - there, in the sky ...