Lyrics Giele blommen - De Kift

Giele blommen

Dy dei wie de lêste dei fan hope. Ik krige dy rottige giele
Blommen en stapte de doar út, om dy te finen. Hie 'k dy
Net fûn, dan wie ik der útstapt.
Jou dy mar lekker del en dream fan hoe’t wy it in
Jier lyn tegearre hiene. En dan sil ik dy yn dyn dream in
Ferhaal fertelle oer in frou dy’t dea-ûngelokkich wie om’t
Der gjin leafde yn har libben wie. Sie hie alles en tagelyk
Hie se niks. Se wie allinne, bern hie se ek net. Se hat ín
Jier fan 'e leafde priuwe mocht, mar nei in jier rekke se it
Kwyt. Doe hat se earst bot gûld en doe waard se fan al dat
Fertriet in heks.
Ze had een bos van die afschuwelijke gele bloemen bij
Zich. Een gele vlek midden in de drukte. Ik kon niet
Anders dan haar volgen. De hoofdstraat door, dan een
Andere straat, vol met mensen. Ze liep een verlaten
Zijstraat in en draaide zich om. Ik werd getroffen, niet
Zozeer door haar schoonheid, want ze is mooi… ik werd
Getroffen door de eenzaamheid in haar ogen. Zo’n
Eenzaamheid heeft niemand ooit gezien.
Ze sprak me aan en zei: 'Vindt u mijn bloemen mooi?'
'Nee,' zei ik, 'ik hou van rozen.' Ze glimlachte en gooide
Haar bloemen in de goot. Ik raapte ze op en reikte ze haar
Aan.
Later vertelde ze me dat ze die dag de straat was
Opgegaan om mij te vinden, en als dat niet gelukt was…