Song information On this page you can read the lyrics of the song Chłodne I Dostojne Są Nasze Oblicza , by - Arkona. Song from the album Konstelacja Lodu, in the genre Release date: 08.12.2003
Record label: Arkona
Song language: Polish
Chłodne I Dostojne Są Nasze Oblicza(original) |
| Nieskończona otchłań otwiera swoje bramy |
| Grotem błyskawicy przeszywa nasze ciała |
| Lodowate szepty palą naszą krew |
| Świat nasz pod całunem przerażenia legł |
| Bo mało w nas blasku za to więcej nocy |
| Która nadchodzi na skrzydłach jej kruka |
| By znów spaść pyłem z jego czarnych piór |
| I okryć świat chłodem jego mrocznego spojrzenia |
| Chwile, które wciąż mogą nas zdradzić |
| Podróż, która prowadzi ku gwiazdom |
| Pozbawieni duszy, skazani na zniszczenie |
| Widnokręgiem są nam jak słońca obroty |
| Ale myśmy odnaleźli siebie |
| Przeszłość jest teraz częścią przyszłości |
| Otchłań, która przetrwała stworzenie |
| Nie ma odwrotu przed ostatnią misję |
| Nieskończona otchłań otwiera swoje bramy |
| Grotem błyskawicy przeszywa nasze ciała |
| Lodowate szepty palą naszą krew |
| Świat nasz pod całunem przerażenia legł |
| Bo mało w nas blasku za to więcej nocy |
| Która nadchodzi na skrzydłach jej kruka |
| By znów spaść pyłem z jego czarnych piór |
| I okryć świat chłodem jego mrocznego spojrzenia |
| W konstelacji lodu prześwietlonej gwiezdnie |
| Każdy dzień tu długość ma wieczności |
| Na nasz żywot patrząc pobłażliwym okiem |
| Na krążące gwiazdy cicho spoglądając |
| Przyjaźnimy się z gwiezdnym pyłem |
| Oddychamy tu kosmicznym mrozem |
| Chłodny, nieruchomy jest nasz wieczny byt |
| Chłodne i dostojne są nasze oblicza … |
| Bo mało w nas blasku za to więcej nocy |
| Która nadchodzi na skrzydłach jej kruka |
| By znów spaść pyłem z jego czarnych piór |
| I okryć świat chłodem jego mrocznego spojrzenia |
| (translation) |
| The endless abyss opens its gates |
| A bolt of lightning pierces our bodies |
| Icy whispers burn our blood |
| Our world is shrouded in terror |
| Because we have little light in us, but more nights |
| Which comes on the wings of her raven |
| To fall again with the dust from his black feathers |
| And cover the world with the coolness of his dark gaze |
| Moments that can still betray us |
| A journey that leads to the stars |
| Deprived of soul, doomed to destruction |
| The rotation of the sun is our horizon |
| But we found ourselves |
| The past is now part of the future |
| The abyss that survived the creation |
| There is no turning back before the final mission |
| The endless abyss opens its gates |
| A bolt of lightning pierces our bodies |
| Icy whispers burn our blood |
| Our world is shrouded in terror |
| Because we have little light in us, but more nights |
| Which comes on the wings of her raven |
| To fall again with the dust from his black feathers |
| And cover the world with the coolness of his dark gaze |
| In the constellation of ice starry overexposed |
| Each day here is eternal |
| Looking at our life with an indulgent eye |
| Silently gazing at the circling stars |
| We are friends with stardust |
| We are breathing in cosmic frost here |
| Cool, motionless is our eternal existence |
| Our faces are cool and dignified ... |
| Because we have little light in us, but more nights |
| Which comes on the wings of her raven |
| To fall again with the dust from his black feathers |
| And cover the world with the coolness of his dark gaze |