Lyrics Chippendale Desch - Wolfgang Niedecken, WDR Big Band Köln

Chippendale Desch

Ne Hingerhof, vun wäje «Joldene Zwanzijer»!\nVier Pänz un sie kohm noch dozo\nFamillije Foto, Opa im Sonndaachsanzoch\nDe Grandseigneur sick Johre arbeitslos\nEn schläächte Zick für Kirche usszomohle\nJet Andres hatte leider nie jeliert\nSie moht en off spät uss der Kneip heimholle\nDoch nie hätt sie sich für dä Ahl jeniert\nNe Schoss en’nem Kostüm, de Hohre halvlang\nNe Jung en Landseruniform\nNe Püngel Breefe, jottweißwo uss Rußland\nVun ihm, dä niemieh heim noh Kölle kohm\nUn dann ne joode Kääl, wenn och ne ziemlich sture\nNe fließije, nit jraad ene Poet\nEn Huhzigg zwesche ussjebrannte Muhre:\n«Mer muß sinn, dat et ir’ndwie wigger jeht!»\nEva’m Kommunionskleid\nUn wie se met’ner Prozession jeht\nUn Eva met’nem Kinderwaare\nEm sechste Johr nohm Kreech\nPostkaate vun der Riviera\nUn Eva zwei, drei Kilo schwerer\nHinger der Thek en ihrem Laade\nUn ahn 'nem Chippendale Desch\nDat he muß ir’ndwo em Tessin sinn\nUn dat he woor bestemmp em Westerwald\nDä Klein, dä domohls brav ahn ihrer Hand jing\nEss mittlerweile zehnmohl esu alt\nSe hätt ihm, wo se kunnt, de Stang jehahle\nEjal, wie affjedrieht, se stund zo ihm\nSe hätt ahn ihn jegläuv, leet ihn nie falle:\n«Loht en en Rauh, dä Jung, dä bruch kein Ling.»\nEva’m Fasteloovend\nUn en’nem Liejestohl wie schloofend\nUn he duutchic em Persianer\nUn brungjebrannt em Ohvendleech\nEva em Kiddel op der Eckbank\nUn stolz vüür ihrem eezte Kühlschrank\nDä Klein om Sofa met dä Jittar\nHinger 'nem Chippendale Desch\nVerwitwet woor se zwanzich Johr lang\nSe woor nit allzo off ahn singem Jraav\nZom Traure woor et Eva halt nit jeboore\nDofür hätt et — em Ähnz — zo jähn jelaach\n«Woröm och?» saat et, «irjendwann muß Schluß sinn\nOm Friedhoff lieje mer noch lang jenooch.»\nRääsch hattste Eva, un wenn ich dat Leed sing\nHoff ich, ihr hührt do bovve ir’ndwo zo:\nDu’n dä Ääzezäller\nUn dä versoffne Kirchemöhler\nDä Romeo, dä em Schnie krepiert ess\nDie Kääls verdraare sich villeich\n«Kaum Minsche sinn su wie se schinge»\nSaatste un mer möht jönne künne\nSchon nett dat du en mir vererv häss\nWie Opa’s Häng un dieh Jeseech\nIch weed mich ahn dat Deil jewönne\nUn mich vun jetz ahn öm en kömmre\nÖm dinge stolze, staatse, schöne\nMonströse Chippendale Desch