Lyrics of Tatku - Marcelina

Tatku (original)

Myślała został już
Tylko na fotografii
Z twarzą bez
Oddechu
Myślała z każdym dniem
Są coraz dalej od siebie
A on wciąż tak
Blisko był
I choć kroplą krwi
Krążącą w niej
Niewidzialnym pyłem
Na ramionach jej
Nieobecny już
A najbliżej był
Zapachu łapie cień
W jego ubraniach
Zanurza dłoń
W szuflady dnie
Myślała został już
W tych martwych przedmiotach
A on wciąż tak
Blisko
I choć kroplą krwi
Krążącą w niej
Niewidzialnym pyłem
Na ramionach jej
Nieobecny już
A najbliżej był
Że zapomni jego twarzy
Tego bała się
Że już tylko we śnie może
Porozmawiać z nim
Że nadzieja wciąż ją kłamie
Że znów spotka go
Że go nie ma i nie będzie już
Nie chce wiedzieć, lecz
Choć kroplą krwi
Krążącą w niej
Niewidzialnym pyłem
Tu, na ramionach jej
I blisko choć daleko jest
I tak bardzo chciała wierzyć, że
Nie, nie zostawił jej
Może odszedł lecz
Pozostał w niej

(translation)

She thought it was already
Only in the photo
With a face without
breath
She thought with each day
They are getting further apart
And he still does
He was close
And at least with a drop of blood
circulating in her
Invisible dust
On her shoulders
Absent now
And the closest was
The shadow catches the scent
In his clothes
He dips his hand
In the bottom of the drawer
She thought it was already
In these inanimate objects
And he still does
Close
And at least with a drop of blood
circulating in her
Invisible dust
On her shoulders
Absent now
And the closest was
That she would forget his face
That's what she was afraid of
That only in a dream he can
Talk to him
That hope still lies to her
That she would meet him again
That he's not there and won't be anymore
He doesn't want to know, but
Even with a drop of blood
circulating in her
Invisible dust
Here, on her shoulders
And it's close though far away
And she so wanted to believe that
No, he didn't leave her
Maybe he left though
He stayed in it