Lyrics of Lego - Małpa

Lego (original)

Zaczynamy życie tam, u góry.
Synowie i córki nieba
Za poduszki nam służą chmury, ramionami nas otula matka ziemia
Żadne z nas nie zna, póki co, żadnych barw.
Nasze oczy są puste
Nasze serca to gładka powierzchnia, żadnych fal, każde kroki są słuszne
Wybieramy to co mamy w naturze, choć goni od źródeł nas, naprzód
Gdy ruszamy to wydaje się trudne, później widzisz w tym blask entuzjazmu
W końcu ten pierwsza raz, patrząc mu w twarz, karmisz oczy światem
Feeria bodźców i barw zalewa ci jaźń - stajesz się wodospadem
Zaczynasz płynąć z czasem, błyszcząc.
Słońce grzeje
I z czasem spotykasz tych, co widzą w tobie siebie
Jesteś błogosławieństwem, świat wokół Ciebie ożywa, musisz tylko być
Mimowolnie tak niesiesz nadzieję gdy wreszcie odzywa się burzy blisko błysk
I zamienia twoje dni w noce, bycie jedną z ich pociech w bycie ich wrogiem
Wylewasz z brzegów i cud życia w ich oczach zmienia się w plik wykroczeń
I w twoją stronę w końcu ktoś rzuca kamień.
Serce broczy ci mocno krwią
Twoje oczy, tak pełne pytań i lęku od łez się szklą…Orinoko flow
Chciałbyś móc wiecznie trwać, wyrwać się siłą
Z klatki niezmiennych praw, lecz każdy z nas żyjąc
Jest tylko jedną z fal, które przeminą
I pozostaje nam… płynąć…
Kiedy kończą się serie serpentyn i wychodzimy znowu na prostą
W pamięci mamy błędy i klęski — echa wszystkiego co nas tutaj zawiodło
Prawie kiedyś wyschnęliśmy dla kogoś, teraz to wydaje się mitem
Ale takie rzeczy to coś, co płynie już z tobą po tym jak się prawie stałeś
korytem
Wspominasz z bólem chwile w których ktoś zaburzył twój nurt
Każde z tych czółen przenosiłeś tak na ląd by nie naruszyć ich burt
Ale cóż, to już surrealizm.
Nawet stawia tamy Ci przykra prawda
Zalany falami starych smutków i żali sprawić umiesz już tylko by przybyło bagna
O końcu szumią coś drzewa tam w górze, kiedy przepływasz dołem
Gdzieś w głębi lądu wysychają kałuże — cienie rzek, znajome
Brzeg tyle razy poraziłeś swym prądem że musisz nieść teraz jego część
Każdy wyrwany w gniewie korzeń.
Pień, co mostem był dziś ci zwalnia bieg
Dałbyś wiele żeby mieć w sobie znów świeżość i nadzieję pierwszych sekund
Setkę prób biegu pod swój prąd już podjąłeś ale nie zmienisz celu na widnokręgu
To koniec?
Początek?
Tu fale wody kroplą są
Twoje oczy, tak pełne pytań i lęku, od łez się szklą…Orinoko flow

(translation)

We start our lives up there.
Sons and daughters of heaven
Clouds serve as pillows, mother earth wraps her arms around us
Neither of us knows any colors yet.
Our eyes are empty
Our hearts are a smooth surface, no waves, every step is right
We choose what we have in nature, although it chases us forward
When we move it seems difficult, then you see a glow of enthusiasm in it
After all, for the first time you look at his face, you feed your eyes with the world
A riot of stimuli and colors flood your self - you become a waterfall
You begin to flow glistening over time.
The sun is warm
And over time you meet those who see themselves in you
You are a blessing, the world around you comes alive, you just have to be
You carry hope so involuntarily when the storm finally starts to flash
And it turns your days into nights, being one of their little ones into being their enemy
You pour over the shores and the miracle of life turns into a bundle of transgressions in their eyes
Eventually someone throws a rock at you.
Your heart is bleeding heavily
Your eyes, so full of questions and fear from tears, glisten ... Orinoco flow
You wish you could last forever, break away by force
From a cage of unchanging laws, but each of us is alive
It is only one of the waves that will pass away
And we are left ... to flow ...
When the serpentine series ends and we go straight again
We remember mistakes and failures - echoes of everything that failed us here
We almost dried up for someone once, now that feels like a myth
But things like this are something that already flows with you after you have almost become
trough
You remember with pain the moments when someone disturbed your current
You carried each of these canoes to land so as not to breach their sides
But well, that's surrealism.
The harsh truth even puts a dam on you
Flooded with waves of old sorrows and regrets, you can only make the swamps grow
At the end, something of the trees up there rustle as you swim below
Somewhere inland, puddles are drying up - the shadows of the rivers, familiar
You have electrocuted the shore so many times that you must carry part of it now
Every root torn out in anger.
The trunk, which was the bridge, slows you down today
You would give a lot to be fresh again and hope for the first seconds
You have already made a hundred attempts to run against the current, but you will not change your target on the horizon
It's over?
Beginning?
Here the waves of water are a drop
Your eyes, so full of questions and fear, are glazed with tears… Orinoco flow