Lyrics of Ja - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Ja (original)

Nie jestem piękny, a przyciągam wzrok
Cieszy mnie wstręt w tworzących mnie spojrzeniach;
Sprytu nauczył mnie ułomny krok
Co krok normalny w powód wstydu zmienia
Wiem, że nawiedzam przyzwoite sny;
Bóg mnie spartaczył, jam wyrzut sumienia;
Dlatego wpełzam w dostojne zgromadzenia
Gdzie racją bytu jest bezkarne — my!
A ja na złość im — nie należę
I tak beze mnie — o mnie — gra
Jednego nikt mi nie odbierze:
Ja jestem ja, ja, ja.
W karczmie tak siadam, by mnie widzieć mógł
Każdy obżartuch najzdrowszy i pijak;
To, co mi Bóg dał zamiast zwykłych nóg
Wokół półmiska bezwstydnie owijam
Tym, co mam w miejsce rąk, odpędzam psy
Węszące łatwy łup w chromego strawie
I traci nastrój biesiadników gawiedź
Co śpiewa przy mnie swoje śmieszne — my!
Bo ja na złość im — nie należę
I tak beze mnie — o mnie — gra
Jednego nikt mi nie odbierze:
Ja jestem ja, ja, ja.
Mam pod Ratuszem stałe miejsce, gdzie
Swój tors niezwykły wystawiam na pokaz:
Pomnik wyjątku, drżę z rozkoszy, że
Żadnego z radnych nie przepuszczę oka
Gdy się dębowe już zatrzasną drzwi
By przebieg obrad skryć przed losem plebsu
Wiem, że zdołałem trochę nastrój zepsuć
Tym, co tak godnie mówią, myśląc — my!
Bo ja na złość im — nie należę
I tak beze mnie — o mnie — gra
Jednego nikt mi nie odbierze:
Ja jestem ja, ja, ja
W farze na najświetlistszą włażę z ław
Gdzie przed ołtarzem tęcza lśni z witraży
By, kiedy wierni proszą - Boże zbaw!
-
Móc Mu pokazać, co z mej zrobił twarzy
Więc patrzą na mnie, chociaż kapłan grzmi
Żeśmy jedynie niepoprawnym stadem
Bom namacalnym przecież jest przykładem
Że jest nieprawdą ich chóralne — my!
Bo ja na złość im — nie należę
I tak beze mnie — o mnie — gra
Jednego nikt mi nie odbierze:
Ja jestem ja, ja, ja
Nie jestem sam.
Odmiennych nas jest w bród!
Wciąż otorbionych wstrętem i respektem
Bóg dał z kalectwem pokusę nam — i głód
By się związać w pokręconych sektę
Partia Potworków!
Rząd zatrutej krwi!
Ach, cóż za ulga — unormalnić skazy!
Nakaz szacunku, a nie gest odrazy
Wystarczy — ja!
ja!
ja!
— zmienić w — my!
Nie, nie chcę wpływać i należeć!
I tak beze mnie — o mnie — gra
Jednego nikt mi nie odbierze:
Ja jestem ja!
ja!
ja!

(translation)

I'm not beautiful and I'm eye-catching
I am pleased with the disgust in the looks that create me;
A lame step taught me my cleverness
What a normal step changes into a reason for shame
I know I have decent dreams;
God botched me, I am pained;
That is why I crawl into dignified gatherings
Where the raison d'être is impunity - we!
And to spite them - I don't belong
And so without me - about me - he plays
One thing nobody can take from me:
I am me, me, me.
In the inn I sit down so that he can see me
Every glutton is the healthiest and a drunkard;
What God gave me instead of ordinary legs
I wrap my dish shamelessly around
What I have in place of my hands, I chase the dogs away
Sniffing easy prey in lame digestion
And loses the mood of the guests chatting
What sings its funny next to me - we!
Because to spite them - I do not belong
And so without me - about me - he plays
One thing nobody can take from me:
I am me, me, me.
I have a permanent place under the Town Hall where
I am showing my unusual torso:
Monument to the exception, I tremble with delight that
I won't miss any of the councilors
When the oak door slams shut
To hide the course of the proceedings from the fate of the commoners
I know I managed to spoil the mood a bit
What they say so worthily when they think - we!
Because to spite them - I do not belong
And so without me - about me - he plays
One thing nobody can take from me:
I am me, me, me
In the parish, the luminous manhole from the benches
Where in front of the altar the rainbow shines from the stained glass windows
That when the faithful ask - God save!
-
To show him what he did to my face
So they look at me even though the priest thunders
We only live an incorrect herd
For I am tangible, after all, is an example
That their choral is untrue - we!
Because to spite them - I do not belong
And so without me - about me - he plays
One thing nobody can take from me:
I am me, me, me
I'm not alone.
There are plenty of different us!
Still encysted with disgust and respect
With disability, God has tempted us - and hunger
To get involved in a twisted sect
The Monster Party!
A row of poisoned blood!
Ah, what a relief - to normalize the flaws!
A command of respect, not a gesture of disgust
Enough - me!
I!
I!
- turn into - we!
No, I don't want to influence and belong!
And so without me - about me - he plays
One thing nobody can take from me:
I am me!
I!
I!