Song information On this page you can find the lyrics of the song Ballada o powitaniu, artist - Jacek Kaczmarski. Date of issue: 08.11.2018
Song language: Polish
Ballada o powitaniu(original) |
| Dzień jasny, chociaż mroźny, słońce świeci z góry |
| Niebo błękitne, żadnej nie ma na nim chmury |
| Dumnie wisi nad portalem jakiejś bramy |
| Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!» |
| Staliśmy rzędem równym wzdłuż głównej ulicy |
| Uczniowie, matki, żony, ciecie, robotnicy |
| Szpaler milicji sprawnie nas zorganizował |
| By nie wystawała czyjaś ręka albo głowa |
| Tam, gdzie ja stałem z boku i machałem spontanicznie |
| Stały dwa przedszkolaki wyglądając ślicznie |
| One miały zrobić gościom stop nieprzewidziane |
| Bo nieprzewidziane było też przygotowane! |
| Po trzech godzinach z dala usłyszałem wrzawę |
| Podniosłem chorągiewkę, zamachałem z wprawą! |
| Temperatura wzrosła, podniecenie także |
| Każdy się pcha do przodu, palcem w oku babrze! |
| Lecz to dopiero pilot, pięciu milicjantów |
| Dwudziestu tajnych panów (ot, w razie awantur) |
| Potem samochód jeden, drugi, potem trzeci |
| Potem wojskowy gazik z prasą, radiem leci |
| Lecą do góry czapki, to już nie przelewki |
| Witają gościa papierowe chorągiewki! |
| Dojrzałem kołnierz, ucho i brew kędzierzawą |
| Błyszczący hełm, lecz to już chyba ktoś z obstawy |
| Z dziećmi nic nie wyszło — jedno się speszyło |
| Drugie swą kokardkę czerwoną zgubiło |
| Więc, nim znaleziono coś zamiast kokardki |
| Gościa porwał dalej prąd wydarzeń wartki |
| Jednej minuty nawet wszystko to nie trwało |
| Co było — przeszło, znikło, z wiatrem uleciało |
| Tłum się miesza, kręci, tłumem być przestaje |
| Na opustoszałym placu milicjant zostaje |
| Wieczór zapada szybko, koniec mojej śpiewki |
| Walają się po ziemi papierowe chorągiewki |
| Pół smętnie, a pół śmiesznie zwisa z jakiejś bramy |
| Napis biało-czerwony: «Serdecznie witamy!» |
| (translation) |
| The day is bright, although frosty, the sun is shining from above |
| The sky is blue, there are no clouds on it |
| It hangs proudly over a portal of some gate |
| Red and white inscription: "Welcome!" |
| We were standing in a straight row along the main street |
| Students, mothers, wives, cutters, workers |
| The militia guard organized us efficiently |
| So that no hand or head protrudes |
| Where I was standing to the side and waving spontaneously |
| Two preschoolers were standing looking lovely |
| They were to stop the guests from being unforeseen |
| Because the unforeseen was also prepared! |
| After three hours away, I heard a clamor |
| I raised the flag, waved it with skill! |
| The temperature rose, and so did the excitement |
| Everyone pushes forward, with a finger in Grandma's eye! |
| But this is only a pilot, five policemen |
| Twenty secret lords (just in case of a row) |
| Then one car, one car, then a third |
| Then a military newspaper with the press, the radio is on |
| Hats are flying up, it's not a joke anymore |
| Paper flags welcome the visitor! |
| I saw the collar, ear and eyebrow frizzy |
| A shining helmet, but it must be someone from the bodyguards |
| Nothing happened with the children - one was embarrassed |
| The other one has lost its red bow |
| Well, before anything instead of a bow was found |
| The visitor was carried away by the rapid current of events |
| It didn't even last one minute |
| What was - passed, disappeared, flown with the wind |
| The crowd is mixing, spinning, the crowd ceases to be |
| The policeman stays on the deserted square |
| The evening falls quickly, end of my song |
| Paper flags are scattered on the ground |
| Half sad and half funny hangs from a gate |
| Red and white inscription: "Welcome!" |