Lyrics of Ballada feudalna - Jacek Kaczmarski

Ballada feudalna (original)

Dawni fornale majątku, przywiązani do niego
Bardziej niż każe rozsądek, głód miejscowe prawo —
Raby tej ziemi, wygnani z niej właśnie dlatego —
Zwracam się do was — dworski pisarczyk i pachoł
Na tyle tu nieważny by grać odważnego
Do czworaków przywykli jak do pięknych domów
Ci, co przyszli na wasze, jeszcze ciepłe, miejsca
Pijąc kłócą się, kłócąc — nie ufają nikomu
W nocy gardła pełne piekącego szczęścia:
Narzekać, nienawidzić, kląć na ekonomów
Ten żywy nawóz co rano idzie w ziemię czarną
Wzdłuż długich bruzd ospała nadzorców robota
Gnije zgoda, panoszy się mowa wulgarna
Ziemia ciągle rodzi dla obcego złota
Pot na niskich czołach oblicza się w ziarnach
Dwór stoi jak stał - siedlisko wróbli i kukułek
(Chociaż plotka i wróżba przyszłość jakąś tu stwarza)
W zmatowiałych salonach, gdzie się niegdyś snuły
Karmione pamięcią duchy przodków gospodarza
Ciągle w modzie kolumny i obce statuy!
Zwykłe słowa wyszły już z użycia
Wielkimi porozumieć nie można się wcale
Co raz ktoś zawoła o winnych wykrycie
Pan ręką pokazuje mu graniczne pale
Za którymi znikliście wy — wygnani w przeżycie
Widzę was nieraz, kiedy twarz ukryję w dłoniach
Macie przynajmniej wasze chlubne poniżenie
Gdy, wygnanym, łuk Ziemi ojczyznę przesłonił
Ciągle taką samą w waszym zapatrzeniu
Stoicie w oddali na wysokich koniach

(translation)

Former wealth vendors, attached to him
More than reason, hunger, local law -
Raby of this land, banished from it precisely because -
I am addressing you - court scribe and boy
Never mind here to play the brave
They are used to all fours as they are to beautiful houses
Those who came to your still warm places
They argue while drinking, they argue - they don't trust anyone
At night, throats full of searing happiness:
Complain, hate, curse the economists
This live fertilizer goes black soil every morning
Along the long furrows, the robot overseers languid
Consent rots, vulgar speech prevails
The earth still gives birth to foreign gold
The sweat on the low foreheads is calculated in grains
The mansion stands as it stood - the habitat of sparrows and cuckoos
(Although rumor and fortune tell a future here)
In the dull lounges where they once wandered
The host's ancestral spirits are fed by memory
Columns and foreign statues are always in fashion!
The usual words are no longer used
You cannot communicate with big ones at all
Every time someone will call for the guilty detection
The Lord shows him border poles with his hand
Behind which you disappeared - banished to experience
I see you more than once when I hide my face in my hands
At least you have your glorious humiliation
When, in exile, the arc of Earth obscured the homeland
Still the same in your gaze
You are standing in the distance on tall horses