Lyrics of Ambasadorowie - Jacek Kaczmarski

Ambasadorowie (original)

Jeszcze pod ręką globus — z taką mapą świata
Na jaką stać strategie, plany i marzenia
Jeszcze insygnia władzy, sobolowa szata
Gęsty trefiony włos i ręki gest bez drżenia
Jeszcze w zasięgu dłoni zegar, jeszcze wcześnie
Pewności siebie ruch wskazówki nie odbiera
Wzrok — lustro duszy — widzi wszystko nawet we śnie
Któremu spokój niesie Cyfra i Litera
Tyle zrobili już jak na swe młode lata
Ulega dziejów wosk ich nieomylnym śladom —
To George de Selve — obiecujący dyplomata
I Jean de Dinteville — francuski ambasador
Dyskretny przepych — tylko echem dostojeństwa
Turecki dywan, włoska lutnia — znak obycia
W milczących ustach bezwzględnego smak zwycięstwa
W postawach — wielkość - osiągnięta już za życia
Ciężka kotara obu wspiera tym co kryje
Patrzą przed siebie śmiało, pewni swoich racji
Wszak dyplomacja włada wszystkim dziś - co żyje
A oni — kwiat szesnastowiecznej dyplomacji!
Nie wiedzą, co to ból, co dżuma, albo katar
Zachciankom wielkich — świat uczyni zawsze zadość!
To George de Selve — obiecujący dyplomata
I Jean de Dinteville — francuski ambasador
Lecz w nastrojonej lutni nagle struna pęka
I żółkną brzegi kart w otwartej wiedzy księdze…
Za krucyfiksem błądzi mimowolnie ręka
Strzałka zegara iść zaczyna coraz prędzej!
Straszliwy kształt przed nimi zjawia się w pół kroku
I niszczy spokój — czy artysta się wygłupia?
Nie, to nie żart!
Na kształt ten trzeba spojrzeć z boku!
Żeby zobaczyć jasno, że to czaszka trupia!
Byli — i nie ma ich, ach — cóż za wielka strata!
Jak nazywali się?
Któż dzisiaj tego świadom?
Ach!
George de Selve!
Obiecujący dyplomata…
Ach!
Jean de Dinteville, francuski ambasador…

(translation)

The globe is still at hand - with such a map of the world
What strategies, plans and dreams can afford
Another insignia of power, a sable robe
Thick, spiky hair and a gesture of the hand without trembling
The clock is still at hand, it's still early
Confidence in the cue movement is not picking up
Sight - the mirror of the soul - sees everything even in a dream
Whose peace is brought by the number and the letter
They have already done so much for their young years
The wax is lost to history in their unmistakable traces -
This is George de Selve - a promising diplomat
And Jean de Dinteville - the French ambassador
Discreet glamor - only an echo of dignity
Turkish carpet, Italian lute - a sign of familiarity
In silent lips, the taste of absolute victory
In attitudes - greatness - achieved in life
The heavy curtain supports both what it hides
They look ahead, confident of their righteousness
After all, diplomacy rules everything that is alive today
And they - the flower of sixteenth-century diplomacy!
They don't know pain, plague, or runny nose
The whims of the great - the world will always satisfy!
This is George de Selve - a promising diplomat
And Jean de Dinteville - the French ambassador
But in a tuned lute the string suddenly breaks
And the edges of the cards turn yellow in the open knowledge of the book ...
A hand wanders involuntarily behind the crucifix
The clock arrow starts faster and faster!
The terrible shape in front of them comes in half a step
And it destroys peace - is the artist fooling around?
No, it's not a joke!
You have to look at this shape from the side!
Just to see clearly it's a dead man's skull!
They were - and they are gone, ah - what a waste!
What were they called?
Who is aware of this today?
Ah!
George de Selve!
Promising diplomat ...
Ah!
Jean de Dinteville, French ambassador ...