Lyrics of Kamienie - Grammatik

Kamienie (original)

Krople deszczu na skroniach
Patrzę na Wisłę a kartki mokną w dłoniach
Patrzę na życie, miasto śpi bezpiecznie w domach
Gdzie w każdym z nich mieszka niejedna historia
Czasami wkradam się jak złodziej w czyjeś życie
W brudach brodzę w śmierci i śmiechu zachwycie
Czasem zazdroszczę, czasem nienawidzę
Wiem, że każdy ma swoją drogę ja o swojej wam pisze
I słucham ludzi, w ich oczach widzę siebie
Może naiwnie w solidarność między nami wierzę
W czterech ścianach zaklęty niejeden dramat
Przeklęty, który chcesz wyrzucić z siebie
Wiele bólu, który trochę już zaśniedział
Ale wciąż krzyczy by ktoś o nim opowiedział
Nawet, jeśli będą mówić, że pamiętać nie warto
To my i kamienie jesteśmy świadkiem z przypadku
Chcę wyrzucić z siebie gniew, wyruszam w miasto
Uciekam z miejsca, w którym czuję się zbyt ciasno
Warszawa nie śpi, dzisiaj będzie moją parą
Za ręce przez bruk, nocny spacer ku gwiazdom
Przemierzam miejsca, które znam na pamięć
Tysiące kroków tylko po to by sens znaleźć
Spokojna noc, powoli zanurzam się w ciszy
I tylko wiatr rozwiewa niespokojne myśli
Niby samotnie, jednak mam tu słuchaczy
Dookoła kamienie, które niejedno widziały
I myślę gdyby kamienie mogły mówić
Powiedziałyby prawdę tak różną dla ludzi
To cichy świadek, więc opowiem mu historię
Możesz krzyczeć tu ze mną, wyrzuć to, co siedzi w tobie
Nie bój się, one nigdy nas nie skrzywdzą
To nie ludzie, których oczy ciągle nic nie widzą
Tak wiele bólu dzieje się za kurtyną
Wśród ścian, które milczą
Choć czasem, gdy nastawisz ucho krzyczą, jasne staje się wszystko
Blizny z przeszłości drogą by zrozumieć przyszłość
Odpowiedzi czasem leżą tak blisko
Wystarczy sięgnąć by wiedzieć, co jest przede mną
Zbieram brudy samemu brudząc ręce
Patrzę w mrok, mrok patrzy w moje serce
Wiem więcej, ale też mniej mogę znieść
Gdzie jest spokój, kuszą drzwi, w które można wejść
W każdej chwili wolność popłynie z każdej żyły
Lecz to za łatwe wciąż mam w sobie tyle siły
By żyć, oddychać pełną piersią
Chociaż czasem mam dość i oddech przychodzi ciężko
Niech żyje życie nawet, gdy wszystko przepadnie
Ja usnę, ale kamienie będą mówić za mnie
Tak niewiele mi potrzeba żebym znalazł swój spokój
Chcę budzić się rano i mieć kogoś przy boku
Chcę znów zaufać nie dostawać ciosów w plecy
Bo życie to chwila ja tą chwilą chcę się cieszyć
Staram się walczyć z własnymi słabościami
Jestem jedynie człowiekiem i często nie znam granic
Wierzę mocno, że wszystko wkrótce się ułoży
A dziś mówię kamieniom o tym, co najbardziej boli
Tyle razy uciekałem i nie chciałem rozmawiać
Zawsze sam z problemami tak z życiem chciałem się zmagać
Jednak z czasem zauważyłem tę różnicę
Że gdy krzyczę głośno to mam sumienie czyste
I nawet, gdy milczysz i nie chcesz mnie słuchać
A moje słowa to dla ciebie tylko pustka
Wiem co robić i szybko znajdę nowy powód
By wyjść z domu i odwiedzić me kamienie znowu

(translation)

Raindrops on the temples
I look at the Vistula and the pages are wet in my hands
I look at life, the city sleeps safely in houses
Where more than one story lives in each of them
Sometimes I sneak into someone's life like a thief
I wade in dirt in death and delight in laughter
Sometimes I am jealous, sometimes I hate
I know that everyone has their own way and I write about theirs to you
And I listen to people, I see myself in their eyes
Maybe I naively believe in solidarity between us
More than one enchanted drama within four walls
Cursed you want to get out of your way
Lots of pain, which has already felt a bit asleep
But he still yells for someone to tell about him
Even if they say that it's not worth remembering
We and the stones are witnesses by chance
I want to let go of my anger, I'm going out to town
I run away from a place where it feels too tight
Warsaw is awake, today it will be my couple
Hands on the pavement, a night walk towards the stars
I travel through places that I know by heart
Thousands of steps just to make sense
Peaceful night, I slowly sink into the silence
And only the wind dispels anxious thoughts
Seemingly lonely, but I have listeners here
There are stones around which many have seen
And I think if the stones could talk
They would tell a truth so different for people
He's a silent witness, so I'll tell him a story
You can shout here with me, throw out what's in you
Don't be afraid, they'll never hurt us
They're not people whose eyes still can't see anything
So much pain is happening behind the curtain
Among the silent walls
Although sometimes when you tune your ear they scream, everything becomes clear
Scars from the past - a way to understand the future
The answers are so close sometimes
It is enough to reach out to know what is in front of me
I pick up the dirt myself by getting my hands dirty
I look into the dark, the dark looks into my heart
I know more, but I can take less too
Where there is peace, there are doors that can be entered
At any moment, freedom will flow from every vein
But it's too easy, I still have so much strength
To live, breathe fully
Although sometimes I am fed up and breathing is hard
Long live life even when everything is lost
I will fall asleep, but the stones will speak for me
I need so little to find my peace
I want to wake up in the morning and have someone by my side
I want to trust again not to get stabbed in the back
Because life is a moment, I want to enjoy this moment
I try to fight my own weaknesses
I am only human and often know no boundaries
I strongly believe that everything will be fine soon
And today I tell the stones what hurts the most
I ran away so many times and didn't want to talk
Always alone with problems so I wanted to struggle with life
However, I noticed this difference over time
That when I shout loudly, my conscience is clear
And even when you are silent and do not want to listen to me
And my words are just emptiness to you
I know what to do and I will quickly find a new reason
To go out and visit my stones again