Lyrics of Nie Umiem Mówić Nie (fragment audiobooka "Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj") - Mery Spolsky

Nie Umiem Mówić Nie (fragment audiobooka "Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj") (original)

Nie umiem mówić «nie» i Nosowska o tym wie
Gra mi co dzień
Nie, nie, nie to nie
Chciałabym jak ona mieć granicę na «N»
Mówić «Nie proszę pana, nie to nie ten»
Gdy ktoś pyta, czy ten kolor jest ok
Mówię «Tak, tak, tak, tak»
Chociaż przecież wolę czerń
Gdy ktoś pyta, czy może teraz wejść mi na głowę z butami
Ja mówię «Śmiało, wejdź»
Budzik mówi do mnie «Wstań»
Umówiłam się ze sobą, że tym razem będzie (tak, tak, tak, tak|)
Jednak coś w środku mówi «Jeszcze chwilka», biała pierzynka nie umie mówić nie
(debilka)
Lipcowa noc, piwo, etykieta przodem
Jakim cudem trzymam piwo, jeśli chciałam wodę?
Koleżanka poprosiła, mówi «Co ni będziesz piła?»
I jej też ni odmówiłam
Sytuacja powtarza się cyklicznie
W domu władca, a za bramą tak, tak, tak
Spacja wciska się w umyśle
To doradca, chyba lepiej milczeć
Bywa gorzej, obok siedzi typ
Ma zamiary wobec mnie
Ja nie umiem mówić «nie»
On chce usta do ust
Zmieniam szybko gust
Zabeczałam głośne «meee»
Zamiast powiedzieć «Pierdol się»
Nie!
Nie!
Pierdol się
Nie
Nie!
Nie!
Pierdol się
(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)
Nie
(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)
Siadam na fotelu, chcę neon na palcu
Ona mówi mi «Żółty to nie bardzo»
«Może być niebieski?»
Tak, tak, tak
Lecą w duchu łezki, niebieski jest lamerski
Albo czemu jest tak, oglądam Pinteresta
Fryzur propozycje, chciałam taki zestaw
Krótkie, z grzywką, jak u tej Japonki
Wychodzę w długich falach
Co się odpierdala?
Sytuacja powtarza się cyklicznie
Czarna owca chciałaby być biała, ała
Spacja wciska się w umyśle
Asertywność boli czasem, ała, ała
Czasem mam odrobinę werwy
Wybieram majtki w sklepie z printem zebry
Już przy kasie, wszystko zgodnie z planem
Ona mówi «Weź te bawełniane»
Pojebane
Nie!
Nie!
Pojebane
Nie
Nie!
Nie!
Pojebane
(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)
Nie
(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)
Nie umiem mówić «nie» i Nosowska o tym wie
Gra mi co dzień
Nie, nie, nie to nie
Chciałabym jak ona mieć granicę na «N»
Mówić «Nie proszę pana, nie to nie ten»
Gdy ktoś pyta, czy ten kolor jest ok
Mówię «Tak, tak, tak, tak»
Chociaż przecież wolę czerń
Gdy ktoś pyta, czy może teraz wejść mi na głowę z butami
Ja mówię «Śmiało, wejdź»
Co mnie podkusiło, aby kiwać od góry do dołu, zamiast z boku na bok?
Nie rozumiem, czemu mózg mi tak robi.
Ale zauważyłam, że tendencja
wypuszczania z ust słowa «nie» wzrasta proporcjonalnie do poziomu poznania
danej jednostki.
Oznacza to, że jeśli znam kogoś już, z 10 lat i stale
utrzymujemy kontakt, to jest szansa, że będę umiała powiedzieć, że nie lubię
pizzy z ananasem.
Jednak, jeśli byłoby to świeże spotkanie i wirujący chaos
nowych imion, koszul, zapachów, mogę zapewnić wszystkich proroków,
że żarłabym ananasa tak, że aż by mi się uszy trzęsły.
Może nawet bym
przyznała, że mi smakuje.
Czemu mi tak robi ten mózg mój?
Przecież można
powiedzieć:
NIE I CHUJ

(translation)

I cannot say "no" and Nosowska knows it
He plays me every day
No, no, no, no
I would like her to have a border on "N"
Say "No sir, it's not the wrong one"
When someone asks if this color is ok
I say "Yes, yes, yes, yes"
Although I prefer black
When someone asks if he can get on my head with shoes now
I say "Go ahead, come in"
The alarm clock says to me "Get up"
I made an appointment that this time it would be (yeah, yeah, yeah, yeah |)
However, something inside says "Just a minute", the white duvet cannot say no
(retard)
July night, beer, label on the front
How could I keep my beer if I wanted water?
A friend asked, she says, "What will you not drink?"
And I refused her too
The situation repeats itself cyclically
At home, the ruler, and outside the gate, yes, yes, yes
The space bar is pressed into the mind
He's an advisor, I think it's better to keep quiet
It gets worse, there is a type next to it
He has intentions towards me
I can't say "no"
He wants mouth to mouth
I change my taste quickly
I bleated loud «meee»
Instead of saying "Fuck you"
Not!
Not!
O
Not
Not!
Not!
O
(No, no, no, no, no, no, no)
Not
(No, no, no, no, no, no, no)
I sit on the armchair, I want a neon sign on my finger
She tells me "Yellow is not really"
«Could it be blue?»
Yes Yes Yes
They fly in the spirit of a teardrop, blue is lame
Or why is that, I watch Pinterest
Hairstyles suggestions, I wanted such a set
Short, with fringe, like this Japanese girl
I go out in long waves
What's the fuck off?
The situation repeats itself cyclically
Black sheep would like to be white, oh
The space bar is pressed into the mind
Assertiveness hurts sometimes, gosh, gosh
Sometimes I have a little zest
I choose panties at a zebra print store
At checkout, everything as planned
She says, "Take the cotton ones"
Fucked up
Not!
Not!
Fucked up
Not
Not!
Not!
Fucked up
(No, no, no, no, no, no, no)
Not
(No, no, no, no, no, no, no)
I cannot say "no" and Nosowska knows it
He plays me every day
No, no, no, no
I would like her to have a border on "N"
Say "No sir, it's not the wrong one"
When someone asks if this color is ok
I say "Yes, yes, yes, yes"
Although I prefer black
When someone asks if he can get on my head with shoes now
I say "Go ahead, come in"
What made me swing from top to bottom instead of side to side?
I don't understand why my brain does this to me.
But I noticed the trend
of letting go of the word "no" increases in proportion to the level of knowledge
given unit.
This means that if I know someone already, 10 years and constantly
we keep in touch, this is a chance I will be able to say that I don't like it
pizza with pineapple.
However, if it was a fresh encounter and swirling chaos
new names, shirts, fragrances, I can assure all the prophets,
that I would eat pineapple so much that my ears would tremble.
Maybe I would
she admitted that I liked it.
Why is my brain doing this to me?
You can
tell:
DON'T AND DUCK