Lyrics of Biz Üç Kişiydik - Ahmet Kaya

Biz Üç Kişiydik (original)

Biz üç kişiydik;
Bedirhan, Nazlıcan ve ben
Üç ağız, üç yürek, üç yeminli fişek!
Adımız bela diye yazılmıştı dağlara taşlara
Boynumuzda ağır vebal, koynumuzda çapraz tüfek
El tetikte, kulak kirişte ve sırtımız toprağa emanet
Baldıran acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi
Yıldız yorgan altında birbirimize sarılırdık
Deniz çok uzaktaydı ve dokunuyordu yalnızlık
Gece uçurum boylarında, uzak çakal sesleri
Yüzümüze, ekmeğimize, türkümüze çarpar geçerdi
Göğsüne kekik sürerdi Nazlıcan, tüterdi buram buram
Gizlice ona bakardık, yüreğimiz göçerdi
Belki bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcan’ı
Ateşböcekleriyle bir oldu, kırpışarak tükendi
Bir narin kelebek ölüsü bırakıp tam ortamıza
Kurşun gibi, mayın gibi tutuşarak tükendi
Oy Nazlıcan;
vahşi bayırların maralı
Nazlıcan;
saçları fırtınayla taralı
Sen de böyle gider miydin yıldızlar ülkesine?
Oy Nazlıcan, oy, canevinden yaralı
Nazlıcan;
serin yayla çiçeği
Nazlıcan;
deli dolu heyecan
Göğsümde bir sevda kelebeği
Nazlıcan, ah Nazlıcan
Artık yenilmiş ordular kadar eziktik, sahipsizdik
Geçip gittik, parka ve yürek paramparça
Gerisi ölüm duygusu, gerisi sağır sessizlik
Geçip gittik, Nazlıcan boşluğu aramızda
Bedirhan’ı bir gedikte sırtından vurdular
Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları
Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca
Titredi ve iki yana düştü kolları
Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını
Devrilmiş bir ağaçtı ay ışığında gövdesi
Uzanıp bir damla yaş ile dokundum kirpiklerine
Göğsümü çatlatırken nabzımın tükenmiş sesi
Sanki bir şakaydı bu, birazdan uyanacaktı
Birazdan ateşi karıştırıp bir cigara saracaktı
Oysa ölüm sadık kalmıştı randevusuna, ah
O da Nazlıcan gibi bir daha olmayacaktı
Ey Bedirhan;
katran gecelerin heyulası
Ey Bedirhan;
kancık pusuların belası
Sen de böyle bitecek adam mıydın?
Konuşsana!
Ey Bedirhan;
ey mezarı kartal yuvası
Bedirhan;
mor dağların kaçağı
Bedirhan;
mavi gözleri şahan
Zulamda suskun gece bıçağı
Bedirhan, ah Bedirhan
Biz üç kişiydik;
Üç intihar çiçeği;
Bedirhan, Nazlıcan ve ben
Suphi!

(translation)

We were three;
Bedirhan, Nazlıcan and I
Three mouths, three hearts, three sworn cartridges!
Our name was written as trouble on the mountains and stones
Heavy plague on our neck, crossed rifle in our bosom
Hand on the trigger, ear on the beam and our backs to the ground
Rubbing our cold hands with hemlock pain
We used to hug each other under the star quilt
The sea was far away and the loneliness was touching
Distant jackal voices on cliff heights at night
It would hit our faces, our bread, our turkey.
Nazlıcan used to rub thyme on her chest, she was smoking.
We would secretly stare at her, our hearts would sink
Maybe we lost Nazlıcan in a shepherd's pipe.
It became one with the fireflies, it was consumed in a blink
Leaving a delicate butterfly dead right in our environment
Like lead, burnt out like a mine
Vote Nazlıcan;
marvel of wild hills
Nazlican;
her hair is storm-combed
Would you go like this to the land of stars?
Oy Nazlıcan, Oy, injured from his home
Nazlican;
cool highland flower
Nazlican;
crazy excitement
A love butterfly on my chest
Nazlican, oh Nazlican
Now we were as lame as defeated armies, we were derelict
We passed by, to the park and heart torn
The rest is the feeling of death, the rest is deaf silence
We passed by, Nazlıcan gap between us
They shot Bedirhan in the back in a breach.
Many great blockades
Softly like a rifle sliding off the shoulder
He trembled and his arms fell to the sides
Death had surrounded him like a nettle.
It was a fallen tree, its trunk in the moonlight
I reached out and touched your eyelashes with a teardrop
The sound of my pulse depleted as I crack my chest
It was like it was a joke, he was going to wake up soon
He would soon stir the fire and roll a cigarette.
But death was faithful to his appointment, ah
He would not be like Nazlıcan again
Hey Bedirhan;
specter of tar nights
Hey Bedirhan;
the scourge of bitch ambushes
Were you the man to end up like this?
Talk to me!
Hey Bedirhan;
oh tomb eagle's nest
Bedirhan;
fugitive of the purple mountains
Bedirhan;
gorgeous blue eyes
Silent night knife in my stash
Bedirhan, oh Bedirhan
We were three;
Three suicide flowers;
Bedirhan, Nazlıcan and I
Subhi!