Song information On this page you can find the lyrics of the song Zingende Doden, artist - Herman Van Veen. Album song De Voetbalsupporter - Het Sterkste Van Herman Van Veen, in the genre Поп
Date of issue: 31.12.1995
Record label: Polydor
Song language: Dutch
Zingende Doden(original) |
Op een avond om een uur of half elf |
Liep ik wat te wandelen met mezelf |
En de mensen van een nette nieuwe wijk |
Zag ik zitten huis aan huis aan huis aan huis te kijk |
Uitgeteld en uitgezakt en uitgepraat |
En ik dacht: Als nu de wereld eens vergaat |
Is er niemand die het in de gaten heeft |
Want ze zitten aan de beeldbuis vastgekleefd |
De televisie staat nog aan |
Maar de wereld is vergaan |
Nu is het hier een poppenkraam |
Met dooien achter het raam |
Op een avond komt ons hele volkje om |
Niet door kwik of door vergif, of door de bom |
Maar door een slaapdrank die een vreemde mogendheid over de beeldbuis en het |
avondblad verspreid |
Er is een dronk vol pessimisme in de maak |
Opportunisme daaraan toegevoegd naar smaak |
En wat cynisme, ja een korreltje of drie |
En wat racisme na een borreltje of drie |
En als de wereld is vergaan |
Dan blijft de televisie aan |
Dan is het hier een poppenkraam |
Met dooien achter het raam |
Iedere woning is opeens een glazen kist |
Waar men het leven en de liefde niet meer mist |
Waar men geen plaat beluistert en geen boek meer leest |
Waar slechts gemompeld wordt: Ik ben al geweest |
Daar is geen mens meer die nog ooit de straat op ging |
Daar is geen vreugde meer |
En geen bewondering |
Daar is geen hartstocht meer |
En zelfs niet eens meer angst |
Daar hangt het spreekwoord |
«Dood zijn duurt het langst» |
En als de wereld is vergaan |
Dan blijft de televisie aan |
Dan is het hier een poppenkraam |
Met dooien achter het raam |
En als de wereld is vergaan |
Dan blijft de televisie aan |
Dan is het hier een poppenkraam |
Met dooien achter het raam |
En als de wereld is vergaan |
Dan blijft de televisie aan |
Dan is het hier een poppenkraam |
Met dooien achter het raam … |
(translation) |
One evening at half past ten o'clock |
Did I take a walk with myself |
And the people of a neat new neighborhood |
I saw sitting house to house to house to house watching |
Exhausted and slumped and finished talking |
And I thought: If the worldends |
Is thereanyone dieintheholes |
Because they are glued to the picture tube |
The TV is still on |
But the world has ended |
Now it's a doll stall here |
With the dead behind the window |
One night our whole nation will die |
Not by mercury or by poison or by the bomb |
But by a sleeping potion that has a strange power over the picture tube and the |
evening paper distributed |
There is a drink full of pessimism in the making |
Opportunism added to it according to taste |
And some cynicism, yes a grain or three |
And some racism after a drink or three |
And when the world has ended |
Then the television stays on |
Then it's a doll stall here |
With the dead behind the window |
Every home is suddenly a glass box |
Where one no longer misses life and love |
Where people don't listen to a record and no longer read a book |
Where only murmurs are made: I have already been |
There's no one left who ever went out on the street again |
There is no more joy |
And no admiration |
There is no more passion |
And not even fear anymore |
There hangs the proverb |
«Dead takes the longest» |
And when the world has ended |
Then the television stays on |
Then it's a doll stall here |
With the dead behind the window |
And when the world has ended |
Then the television stays on |
Then it's a doll stall here |
With the dead behind the window |
And when the world has ended |
Then the television stays on |
Then it's a doll stall here |
With the dead behind the window… |