Song information On this page you can find the lyrics of the song Een Vriend Zien Huilen, artist - Herman Van Veen. Album song 20 Jaar Herman Van Veen - In Vogelvlucht, in the genre Поп
Date of issue: 31.12.2009
Record label: Universal Music
Song language: Dutch
Een Vriend Zien Huilen(original) |
Natuurlijk wordt alom gestreden |
En zwijgt voor velen de muziek |
De tederheid is overleden |
En de illusies zijn doodziek |
Natuurlijk laat zich alles kopen |
Voor wie er maar het meeste biedt |
En worden bloemen stukgelopen |
Maar een vriend zien huilen… kan ik niet |
Natuurlijk hebben wij verloren |
En wacht de dood ons aan het eind |
Met onze schouders ver naar voren |
Staan wij nog amper overeind |
Natuurlijk zijn we vaak bedrogen |
En liggen vogels in het riet |
Die voor het laatst hebben gevlogen |
Maar een vriend zien huilen… kan ik niet |
Worden er steden stukgesmeten |
Door kinderen van vijftig jaar |
Dan wordt het leed weer gauw vergeten |
Voor nieuw verdriet of nieuw gevaar |
En de stations vol met verdwaalden |
Al te ver heen voor elk verdriet |
Geen enk’le waarheid die het haalde |
Maar een vriend zien huilen… kan ik niet |
Natuurlijk spiegels zijn integer |
Geen moed genoeg om jood te zijn |
Niet elegant genoeg voor neger |
Geen licht, alleen maar valse schijn |
In eigen kilheid zo gevangen |
Dat men voor liefde zich verschuilt |
Zo aan het eind van elk verlangen |
Maar dan een vriend te zien… die huilt |
(translation) |
Of course there is a lot of fighting |
And for many, the music is silent |
The tenderness is deceased |
And the illusions are sick to death |
Of course everything can be bought |
For those who but offers the most |
And flowers are broken |
But seeing a friend cry… I can't |
Of course we lost |
And wait the kill us at the end |
With our shoulders far forward |
We are barely standing |
Of course we are often cheated |
And birds lie in the reeds |
Who last flew |
But seeing a friend cry… I can't |
Are there cities being smashed |
By children of fifty years |
Then the suffering will soon be forgotten |
For new sorrow or new danger |
And the stations full of strays |
Too far gone for any sorrow |
Not a single truth that made it |
But seeing a friend cry… I can't |
Natural mirrors are integer |
Not courage enough to be Jew |
Not elegant enough for nigga |
No light, just false shine |
In own coldness so caught |
That one hides from love |
So at the end of every desire |
But then to see a friend… who cries |