Lyrics of De Laatste Twee Der Dapperen - Herman Van Veen

De Laatste Twee Der Dapperen (original)

Hij ziet in de kleedkamerspiegel
De jaarringen rond zijn ogen
Als kringen van stenen in een poel
Ze hebben gezien
Maar blijven bezig met niet meer glad te strijken gevoel.
Ze zien Bedrogen
Echtgenoot
De man in de verkeerde reus
De waarheid in het cliché
Hij zeult maar, van theater naar theater
De rol is eeuwig
Het wordt nooit meer later
Alles trekt scheef als in een farce
Armen waaien van hem los in gebaren
Taal gaat wapperen
Barse wanhoop wankelt door de holle hallen van zijn stem.
Slingerende
grootspraak slaat een arm om hem heen:
Hij en hem, de laatste twee der dapperen
Ze hebben gezien
Hij zingt
Hij zingt
Zijn lul verschrompelt
Hoort zijn kloten knarsen
Hij ziet in de kleedkamerspiegel
De jaarringen rond zijn ogen
Als kringen van stenen in een poel
Hij hoort het koken van zijn bloed
Het rusteloze bonken van zijn hart
Alles raast als in een storm
Woorden blijven stokken in zijn strot
Daverende stilte
Elke huisdeur is op slot
God, verkleed als Johnny Walker
Slaat een arm om hem heen
Zijn haar valt uit
Zijn rug trekt krom
Hij vlucht in een viool
Hoort dwars door zijn gekweel
De vogels zingen

(translation)

He sees in the dressing room mirror
The rings around his eyes
Like circles of stones in a pool
they have seen
But stay busy with no more ironing out feeling.
They see Deceived
Husband
The man in the wrong giant
The truth in the cliché
He just drags, from theater to theater
The role is eternal
It never gets late
Everything skews like in a farce
Arms blow away from him in gestures
Language will flutter
Cruel despair wavers through the hollow halls of his voice.
swinging
boasting puts an arm around him:
He and him, the last two of the brave
they have seen
He sings
He sings
His dick shrivels
Hear his balls crunch
He sees in the dressing room mirror
The rings around his eyes
Like circles of stones in a pool
He hears his blood boiling
The restless pounding of his heart
Everything rages like in a storm
Words stick in his throat
thunderous silence
Every front door is locked
God dressed as Johnny Walker
puts an arm around him
His hair is falling out
His back is arching
He flees in a violin
Hear right through his warbling
The birds are singing