Lyrics of Waar Blijft De Tijd? - Herman Van Veen

Waar Blijft De Tijd? (original)

Je trouwt snel als je twintig bent
En na een paar jaar krijg je het druk
Met drie, vier kinderen, ach dat went
Je hebt geen tijd meer voor geluk
Tussen de vloeren en de vaat
De vuile was en het fornuis
Sta je niet stil, ook al vergaat de wereld
Jij bent bezig thuis
Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd
De koffie pruttelt op het vuur
De kinderen spelen, en je man
Zit achter een krant als achter een muur
De dagen glijden door je hand
De kinderen zijn vandaag nog klein
Maar morgen groot, je denkt waarom
Kan ik alleen maar ouder zijn
De foto van je jeugd trekt krom
Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd
De zondag is niets dan een pak
Netjes gestreken 's avonds laat
Wat bloemen in de vaas
Een tak in bloei, wat altijd aardig staat
En deze levenslange sleur
Duizenden passen ieder uur
Tussen de tafel en de deur
En van het kastje naar de muur
Is dit een grap
Of om te huilen
Is er iemand die haar benijdt
Wie zou er met haar willen ruilen
Dag in, dag uit
Waar blijft de tijd

(translation)

You marry quickly when you are twenty
And after a few years you get busy
With three or four children, well you get used to it
You have no more time for happiness
Between the floors and the dishes
The dirty laundry and the stove
Don't you stand still, even if the world ends
you are busy at home
Is this a joke
Or to cry
Is there anyone who envies her
Who would want to trade with her
Day in day out
Where has the time gone
The coffee is simmering on the fire
The children play, and your man
Sit behind a newspaper as behind a wall
The days slide through your hand
The children are still small today
But tomorrow big, you think why
Can I just be older
The photo of your youth warps
Is this a joke
Or to cry
Is there anyone who envies her
Who would want to trade with her
Day in day out
Where has the time gone
The Sunday is nothing but a suit
Nicely ironed late at night
Some flowers in the vase
A branch in bloom, which always looks nice
And this lifelong grind
Thousands of steps every hour
Between the table and the door
And from the cupboard to the wall
Is this a joke
Or to cry
Is there anyone who envies her
Who would want to trade with her
Day in day out
Where has the time gone