Lyrics of Pieśń Miłości - Maryla Rodowicz

Pieśń Miłości (original)

Męka, męka, mówię wam
Kiedy człowiek żyje sam
Nie chce się pić, nie chce się jeść
I na słońcu więcej plam!
Męka, męka, ale cóż
Kiedy człowiek pożył już
Ma dosyć kłamstw, milczących dni
Kaleczących słów jak nóż
Boże!
Jak ja rzucam nożem
Dowiesz się potworze
Kiedy przyjdzie czas
A na razie, może, jest nam nie najgorzej
Więc się ze mną ożeń
Zanim karty pójdą w tas
Męka, męka, bo kto wie
Czy gdzieś żyją dusze dwie
Co wiedzą jak zachować smak
I ocalić cały wdzięk
Męka, męka, ale ja
Póki życie jeszcze trwa
Radziłabym przy sercu twym
Moje serce mieć jak rym
Boże!
Jak ja rzucam nożem
Dowiesz się potworze
Kiedy przyjdzie czas
A na razie, może, jest nam nie najgorzej
Więc się ze mną ożeń
Zanim karty pójdą w tas

(translation)

Torment, torment, I tell you
When a person lives alone
I don't want to drink, I don't want to eat
And more spots in the sun!
Torment, torment, but well
When the man is alive
He's fed up with lies, silent days
Crippling words like a knife
God!
How I throw a knife
You'll find out, monster
When the time comes
And so far, maybe, we are not too bad
So marry me
Before the cards go down the drain
Torment, torment, because who knows
Do two souls live somewhere
What they know how to preserve the flavor
And save all the grace
Torment, torment, but me
While life is still going on
I would advise with your heart
Have my heart rhyme
God!
How I throw a knife
You'll find out, monster
When the time comes
And so far, maybe, we are not too bad
So marry me
Before the cards go down the drain