Lyrics of Tajemniczy uśmiech - Marek Grechuta

Tajemniczy uśmiech (original)

W każdym starszym mieście znajdziesz takie domy
Które stoją kilka wieków niewzruszone
Zapatrzy się w okno cichy nieznajomy
I ujrzy jak ktoś też patrzy w jego stronę
Kobieta ubrana z tamtych lat żywotnych
Lekko się uśmiecha, niepewna przybysza
Wykrzykujesz nagle imię jej gwałtownie-
Gioconda!
Lecz w oknie pustka, wokół cisza
Gioconda to ona przemyka
Po pięknych krużgankach, przestronnych komnatach
Tam gdzie łuk odcieni, tam gdzie bazylika
Gdzie zdobne portale arkadów kantata
To jej, to jej uśmiech zyskał sobie sławę
Dzisiaj znam plakaty z uśmiechem pełniejszym
Reklamują pastę, papierosy, kawę
Sukienki, obuwie o kształcie piękniejszym
I jeszcze do tego samochód na trawie
Samolot w obłokach, rakietę na księżyc
Jak na Leonarda Da Vincii wystawie
Pomysłów dawniejszych
Gioconda jej uśmiech na twarzy
Świat cudów techniki nieśmiało nam wieszczy
O którym od wieków człowiek ciągle marzy
Byleby to nie był jednak świat złowieszczy
Idziesz przez te bramy które znają wieki
Patrzysz na podwórka, balkony zmurszałe
Widzisz jak przepływa tędy czas kaleki
I jak dawne piękno staje się niestałe
A kiedy zupełnie rozpadnie się w nicość
Ten świat starych murów, bo był przestarzały
Przypomni się wtedy smutne, blade lico
I uśmiech już wtedy bardziej zrozumiały
Gioconda to ona przemyka
Po pięknych krużgankach, przestronnych komnatach
Tam gdzie łuk odcieni, tam gdzie bazylika
Gdzie zdobne portale arkadów kantata

(translation)

You will find houses like these in every old town
Which stand for several centuries unshakable
The silent stranger will stare at the window
And he will see someone looking in his direction too
A woman dressed from those years of life
She smiles slightly, uncertain newcomer
Suddenly you shout her name violently
Gioconda!
But there is nothing in the window, there is silence around
Gioconda, she sneaks
Around beautiful cloisters, spacious chambers
Where the arch of shades is, there is the basilica
Where are the decorative portals of the cantata arcades
It's her, it's her smile that has made a name for itself
Today I know posters with a fuller smile
They advertise paste, cigarettes, coffee
Dresses, shoes with a more beautiful shape
Plus a car on the grass
Plane in the clouds, rocket to the moon
As at the Leonardo Da Vincia exhibition
Older ideas
Gioconda her smile on her face
The world of technological wonders he tells us shyly
People have been dreaming about for ages
As long as it wasn't a sinister world
You go through these gates that know ages
You look at the courtyards, the balconies are rotten
You see how crippled time passes this way
And how the old beauty becomes inconstant
And when it completely collapses into nothingness
This world of old walls because it was outdated
Then the sad, pale face will be recalled
And the smile was understandable then
Gioconda, she sneaks
Around beautiful cloisters, spacious chambers
Where the arch of shades is, there is the basilica
Where are the decorative portals of the cantata arcades