| — poeta —
 | 
| Panno młoda, młoda panno
 | 
| Myślę sobie…
 | 
| Że co zechcesz to się stanie:
 | 
| — panna młoda —
 | 
| Jako, ja nie umiem nic;
 | 
| Niby na moje zawołanie?
 | 
| — poeta —
 | 
| Na prośbę i na rozkaz twój:
 | 
| Żeś ty dzisiaj panna młoda
 | 
| Jak jaśmin jak jagoda…
 | 
| — panna młoda —
 | 
| I o cóż się rozchodzi to
 | 
| Że pan tylo się spodziewa
 | 
| — poeta —
 | 
| Ty dzisiaj jesteś szczęśliwą
 | 
| Panno młoda — zaproś gości
 | 
| Tych, którym gdzie złe wciórności
 | 
| Dopiekają - którym źle —
 | 
| — panna młoda —
 | 
| I po cóż te z Piekła duchy?
 | 
| — poeta —
 | 
| Niechaj przyjdą na podsłuchy
 | 
| Na Wesele, gdzie muzyka…
 | 
| Gdzie muzyka.
 | 
| Akt I scena 22 — radczyni pan młody
 | 
| — pan młody —
 | 
| Jak się żenić, to się żenić!
 | 
| To tak jak by w uniesieniu…
 | 
| — radczyni —
 | 
| W równe nogi wskoczyć w studnie
 | 
| Nie utoniesz, nie utoniesz
 | 
| Topi się, kto bierze żonę
 | 
| — pan młody —
 | 
| Niech się stopi, niech się spali
 | 
| Byle ładnie grajcy grali
 | 
| Byle grali na wesele
 | 
| Jak się ta muzyka miele
 | 
| Jak na żarnach, hula, dzwończy
 | 
| Niech za huka, stuka, puka
 | 
| Pląsa, bije, przybasuje
 | 
| Piska skrzypiec struną cienką
 | 
| Tak podskocznie tak mileńko;
 | 
| Niech się miele jak młyn wodny
 | 
| W noc miesięczną, w czas pogodny
 | 
| Szumiejąca, niech się snuje
 | 
| A niech w dźwiękach się nie kończy
 | 
| Choć by usnąć w tańcowaniu
 | 
| Przy mieleniu, przy hukaniu
 | 
| W zapomnieniu, w zapomnieniu
 | 
| W kołysaniu, w zapomnieniu
 | 
| W kołysaniu, w zapomnieniu, kołysaniu
 | 
| Światy czarów — czar za światem! | 
| -
 | 
| Jestem wtedy wszystkim bratem
 | 
| I wszystko jest dla mnie swatem
 | 
| W tym weselu, w tej radości:
 | 
| Bóg mi gości pozazdrości |