Lyrics Dayan - Şanışer, Harun Adil

Dayan

Uyandım, günaydın\nSöylenecek cümleler gördüm\nAnlatmam lazım sana uyan artık\nHalk bir çocukmuş meğer dayak yediğine hem baba, hem devlet dermiş\nOnlara birkaç arsa, arpa, buğday, verimsiz toprak vermiş\nİşlemiş insan, kazanmamış insaf\nAltmış yılını heba etmiş taşrada ölüp gitmiş\nOysa ismi dahi hiç bilinmemiş\nBirkaç kazma, birkaç kürek, birkaç da omuz\nBu son dansa istemeden eşlik etmiş\nHangi dağın türküsü bu?\nSorma bana; ben bilemem zaten\nKendi var olmadı kader; benim de payım var n’olur affet\nMethetmem yaşadığım şehri asla bundan sonra\nBurada insanlar soğuk; sevmeyi dahi beceremezler öyle bakma, Haklıyım bu konuda;\nbazı bazı yanılsam da\nBurada ne gönül ne aşk var ve paran varsa adamsın da\n«Burada koltuk sevdasıdır tek bilinen sevda»\nSen bana bakma…\nDayan! Dünyalar devrilir\nGök kubbe aşinadır buna, döndükçe evrilir\nKalem, kağıt, umut, barış\nHuzur kaybeder rengini;\nBir dünya düşün bir o kadar karanlık ve sevgisiz\nDayan! Dünyalar devrilir\nGök kubbe aşinadır buna, döndükçe evrilir\nPara, savaş, haset, zaman\nYanar kaybeder rengini;\nBir dünya düşün tüm kalpleri karanlık ve sevgisiz\nYazdı şanın paçavralarına kanlı kalem;\nCan yitik tıkandı kalem\nYalanla yıkandı kalem\nSusup yalana kandık aney, yüzleri kavruk aney\nBilmiyor sendika ne, sormuyor sendika ne\nTitriyor cürmü soğuk dağda kışın kar basıyor\nBilir gayrı kavgası yok ve sırtında parkası yok\nBir yüzü var, arkası yok içinde yar yazıyor\n«Şehirden mektup var can; okuma yazması yok»\nEli hep nasır, beli hep bükük yar, ağzında tütün\nBura o yeşil vurmuş bütün\nOrası uzak ve harp orası\nKerpiçten odası yanmıyor sobası\nDevletin gelmiyor sorası\nMaraz var mı evde? Karar mı çehre?\nBen beş beğenmezken ömür geçirip mutlu oluyor tekle\n«Can pahası ekiyor; sonra yok fiyata satıyor\nHem de; hiç gitmediği bir şehre»\nDayan! Dünyalar devrilir\nGök kubbe aşinadır buna, döndükçe evrilir\nKalem, kağıt, umut, barış\nHuzur kaybeder rengini;\nBir dünya düşün bir o kadar karanlık ve sevgisiz\nDayan! Dünyalar devrilir\nGök kubbe aşinadır buna, döndükçe evrilir\nPara, savaş, haset, zaman\nYanar kaybeder rengini;\nBir dünya düşün tüm kalpleri karanlık ve sevgisiz