Pagmulat ng aking mata
|
Isang maaraw na umaga
|
Bumangon sa aking kama
|
Diretso na sa kubeta
|
Maliligo, maghihilod
|
Mga libag saking likod
|
Magmumumog pagkasipilyo
|
Handa na po ang inyong lingkod
|
Pagkatapos magsuklay
|
Suot ang bago kong damit
|
Nakahanda akong mamatay
|
Habang ako’y papalapit
|
Sa isang dilag at ang sabi ko sakanya
|
Itaas ang mga kamay holdap to
|
Ilabas lahat ng pera sa bangko nyo
|
Hindi ko naman talaga balak na gawin ito
|
Para bang ako’y tinulak lamang sa gawi na to
|
Ang gusto ko lamang naman ay tahimik na buhay
|
Kasama ang pamilya ko bawat araw makulay
|
Pag empatyo sa kahirapan ay sadyang nakakaumay
|
Kahit na ang maamong tupa’y tutubuan ng sungay
|
Kay pastor napilitang mamasukan si misis
|
Araw-araw na kinukwento kung gano kamanyakis
|
Kahit di pa nya sabihin kung hanggang saan ang labis
|
Magtiis sa amo na makaraos lamang ang nais
|
Isang araw ang aming anak walang tigil sa pag-iyak
|
Kung bakit ang mga doktor ay hindi makatiyak
|
Anong tunay na galak bakit napakailap
|
Para sa mga mahal puso ko’y nabibiyak
|
Pumasok ako dati kay mayor bilang alalay
|
Utusan sa kahit saan at ano mang bagay
|
Kumatok sa pinto ng kanyang malaking bahay
|
Upang humingi ng tulong para sa aking panganay
|
Tinaboy, kinutsya ako’y hinamak ng ina
|
M’ak madumi na daw ang sahig kung san ako tumapak
|
Ang mundo pala’y makipot akala ko malawak
|
Binitawan ang pag-asa na matagal ko ng hawak
|
Tinawagan ang kumpare para humiram ng bakal
|
Papasok sa pinto naglalakad ng mabagal
|
Labag man sa kalooban hindi ko naman asal
|
Ayoko ng basahin ang nakasulat na bawal
|
Pinuno ng salapi ang dala dala kong bag
|
Tumakbo ng tumakbo palayo at lumundag
|
Sa isang bangin na madilim para kang bulag
|
Nagpalipas ng gabi hanggang sa magdamag
|
Kinabukasan nilagay ang pera sa kahon
|
Saka ko’y kinandado malalim kong binaon
|
Nagpaalam sa mag-anak ko na tanong ng tanong
|
Meron na tayong sagot kahit ako’y makulong
|
Dadalhin ka na anak magpalakas ng katawan
|
Mag-aral kayong mabuti yan ang laging tandaan
|
Ako’y sumuko sa pulis agad akong kinapkapan
|
Nung walang nakatingin saka ako… |