Song information On this page you can find the lyrics of the song Obłok, artist - Edyta Gorniak.
Date of issue: 08.03.2002
Song language: Polish
Obłok(original) |
Czasem są takie dni, kiedy smutek szepcze |
Nie ma też w sercu mym ulubionych fraz |
W takie dni modlitw mych wiatr unosić nie chce |
W myślach i w oczach tkwi przyczajony strach |
Lecz nagle ktoś mój uchwycił wzrok, zostaliśmy |
Sami |
I uśmiechnął się jak nie robi tego nikt |
A oczom, co często szare są i okryte łzami |
Oddal blask i jak lekki obłok znikł |
A tak bardzo… |
Wyśpiewać chcę |
Na palcach wytańczyć chcę |
Me serce jak dziecka śmiech radością pełne |
I cale miłością drży |
Chcę oddać to, co w nim tkwi |
Więc proszę ciesz się ze mną chociaż dziś |
Tak bardzo |
Wyśpiewać chcę |
Na palcach wytańczyć chcę |
Nie będzie juz smutku cień oplatał szczęścia |
Przede mną słoneczne dni |
Chcę dzielić tę radość z kimś |
Więc proszę ciesz się ze mną chociaż Ty |
Mija czas w kroplach dni pod zasłona deszczu |
A mój płaszcz chłodu serc nie odpędzi znów |
Czasem brak tylu sił, by ten smutek przemóc |
Nawet sny płaczą, bo w wyobraźni wiele luk |
Lecz nagle ktoś mój uchwycił wzrok, zostaliśmy |
Sami… |
(translation) |
Sometimes there are days when sadness whispers |
Nor are there any favorite phrases in my heart |
On such days of prayer, the wind does not want to carry my wind |
There is lurking fear in my mind and eyes |
But suddenly someone caught my eye, we stayed |
Themselves |
And he smiled like nobody does |
And the eyes, which are often gray and covered with tears |
Remove the glow and disappeared like a light cloud |
And so much ... |
I want to sing |
I want to dance on my fingers |
My heart is like a child's laughter with joy |
And he trembles with love |
I want to give back what is in it |
So please enjoy with me today |
So |
I want to sing |
I want to dance on my fingers |
There will be no more sadness, a shadow entwined with happiness |
There are sunny days ahead of me |
I want to share this joy with someone |
So please enjoy with me at least you |
Time passes in the drops of days under the veil of rain |
And my mantle of cold hearts will not drive away again |
Sometimes there is not enough strength to overcome this sadness |
Even dreams cry, because there are many gaps in the imagination |
But suddenly someone caught my eye, we stayed |
Themselves… |