Lyrics of Tanrının Elleri - Cem Adrian

Tanrının Elleri (original)

Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan tanrının elleridir
Ne büyük ne derin ne siyah ne keskin
Ayrılık gibi o kırılgan gözlerin
Unutma, unutma dikecek yırtılan geceyi sabaha
Ne büyük ne beyaz ne eşsiz ne duru
Hep sarılıp sarıyor üşüyen ruhumu
Bırakma, bırakma elimi düşerim karanlığa
Bir melek işliyor ismini ince bir dantel gibi kalbime
Hissediyorum kaderimin üstünde gezinen yumuşak uçlu parmaklarını
Küçük bir kum parçası karışıyor denize uzakta bir yerde
Ve gözyaşların değiyor avuçlarıma
Ağlama.

(translation)

Leaves fall when the wind blows
A drop drips from that clear face
This separation, this separation is the biggest wound in your heart now
And as the sun goes down, while the children sleep
It's a tired angel waiting by my bedside
And every night to be patient
God's hands running through my hair
Neither big nor deep, neither black nor sharp
Your fragile eyes are like separation
Don't forget, it will sew the torn night into the morning
Neither big nor white, neither unique nor clear
It always hugs my cold soul
Don't let go, don't let my hand fall into the dark
An angel embroiders her name on my heart like a fine lace
I feel your soft-tipped fingers running over my destiny
A small piece of sand mixes into the sea somewhere far away
And your tears touch my palms
Cry.