Lyrics of Sesindeki Yalnızlık - Cem Adrian, Melis Danişmend, Karaçalı

Sesindeki Yalnızlık (original)

Gözlerinde buz parçaları izler, sessizlik
Ve sessiz bir sitem olarak, kalkar yıldızları izler
Aşk yok, markaların kalbinde yatan yalnızlık var
Ben yokum, aynada biriken, uzayan yalnızlıklar
Size acı, içki ve unutuş eğer: aşk
Batma, ölüm ve hiçlikse dayatılan rol desem
Bu sürgülü ve keçeleşmiş kirpiklerin ne anlamı var?
Size gösterilen bir veda ve yol desem
Ve kan, ve hayat, ve duygular bana mutluluk
Biraz ne zan, ne sana dair kırık bir ati.
Konu: Miras
Üzgünüm denedim her versiyonunu üzgünlüğün
Kaybetmek korkularıydı odama giren mavi duman
O sesler de kayıp, içim bomboş artık
Daha mı yalnızım?
Hayır!
Mutsuzluk uyuşturuyor, umudun kıyısız tarafındayım
Ben asla ağlamam, sadece gözlerim dayanıksız
Hayvan yangısı, yılgın çiçek çelenkleri gönderdim cenazeme
Şimdi gündelikçi akşamlara kon
Hatırlat bana uzak ve yakınlığın sarıldığı bankı
Hatırlat, nasıl başlamalıydı dinlediğimiz ilk şarkı?
Hatırlat başak saplarını dik tutan gölgemi
Hatırlat efkarı, deliren gezegenimi ve öfkemi
Hatırlat nasıl yenilirdi güneş?
Çiçekleri delip geç!
Hatırlat bana benzediğin şehri, gerçekten sevince
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Bir yağmura başlar gibi, bir koşuda yavaşlar gibi
Şaşkın ve atılgan, ataerkil ve kıvrak
Bir ismin arasına kıstırılmış sonsuzluk gibi aşk
Nasıl yol alır sayısız dudaklarından?
Gel kıyılarına yüzümün, yüzme öğret can çekişen balıklarına
Gel o kumun dakikalarına kumrallığını uzat
Ve biraz sakalımın kokusunu al, götür ört yastığına
Bir oğul doğur ve beni unut, hatıralarımı yak
Şimdi hiç görmedim o son seviştiğin yabancıyı
Alışırım konuk oyuncu olup kaçınılmaz sonlarıma
Mutluluk üzerine bahis yapma zamanlarımızdı, hatırlarım
Ansızın kente ve yüreğime doğrulttuğun tabancayı
Zamansız ve Fransız, kör makas, kesik rızk
Kahve ile dirilen hücre, bunlar bizim merhabalarımız
Nikotinle görünen sabah, bunlar bizim günaydınımız
Bir unutuşun ortasındayız, bunlar elvedalarımız
Şimdi seni gasp edecekler bir yüzük ve müstakil evle
Benim bütün takım elbiselerime pişmanlık sıçrayacak
O zaman çöküp bir sigara yakabilirim bu kentte
Yağmurlar yağdırabilirim taze simit kuyruklarına
Gidişine korunamadığım gibi, dönüşünü de savunamam
Yokluğuna dayanabilirim, ancak sade bir fotoğraf olarak
Köprüler de ayrılabiliyor, nehirler de sevgilim
Hayat böyle;
bir yerden sonra ne kadar karışsan da kalabalıklara
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

(translation)

Ice tracks in your eyes, silence
And as a silent reproach, he gets up and watches the stars
There is no love, there is loneliness that lies at the heart of the brands
I do not exist, the longing loneliness accumulated in the mirror
If you suffer, drink and forget: love
If I say sinking, death and the imposed role of nothingness
What is the meaning of these sliding and matted eyelashes?
If I say goodbye and road shown to you
And blood, and life, and feelings make me happy
A little bit of a broken horse about neither your thoughts nor you.
Subject: Inheritance
I'm sorry I tried every version of your sorry
It was the fear of losing, the blue smoke entering my room
Those voices are also lost, I'm empty now
Am I still alone?
No!
Anxiety numbs, I'm on the shoreless side of hope
I never cry, it's just my eyes are flimsy
Animal fire, I sent wreaths of dazed flowers to my funeral
Now to casual evenings
Remind me of the bench where distance and intimacy hug
Remind me, how should the first song we listen to begin?
Remind me of my shadow that keeps the spike stalks upright
Remind me of the evil, my mad planet and my anger
Remind me how was the sun eaten?
Pierce the flowers!
Remind me of the city you look like when you truly love it
loneliness, loneliness
He finds you in that little hole where you hide
loneliness, loneliness
It makes you numb in that heartless body you made love to
loneliness, loneliness
He finds you in that little hole where you hide
loneliness, loneliness
It makes you numb in that heartless body you made love to
Like it starts a rain, like it slows down on a run
Confused and assertive, patriarchal and agile
Love like eternity trapped between a name
How does it make its way through your countless lips?
Come swim to your shores, teach your dying fish to swim
Come stretch your brownness to the minutes of that sand
And smell a little of my beard, take it to your pillow
Give birth to a son and forget me, burn my memories
Now I've never seen that stranger you last made love to
I get used to my inevitable end by being a guest actor.
It was our time to bet on happiness, I remember
The gun you suddenly pointed at the city and my heart
Timeless and French, blunt scissors, cut sustenance
Cell resurrected with coffee, these are our hellos
Morning with nicotine, these are our good mornings
We're in the middle of oblivion, these are our goodbyes
Now they'll extort you with a ring and a house
Regret will splash on all my suits
Then I can collapse and light a cigarette in this city
I can make it rain on fresh bagel tails
Just as I cannot be protected from your departure, I cannot defend your return.
I can bear your absence, but as a plain photograph
Bridges can part, too, my dear
Such is life;
no matter how much you mingle after a place
loneliness, loneliness
He finds you in that little hole where you hide
loneliness, loneliness
It makes you numb in that heartless body you made love to
loneliness, loneliness
He finds you in that little hole where you hide
loneliness, loneliness
It makes you numb in that heartless body you made love to