Het moest allemaal zo zijn
|
Zag het precies
|
Ey, het moest allemaal zo zijn
|
Zag het precies zo voor me
|
Neem effetjes de tijd om te beseffen wat ik allemaal bereik
|
Ey, met zijn allen in de trein
|
Ik maakte mij geen zorgen
|
Ze reden mij voorbij, bij elke halte
|
Moet je zien nu wat ik rij
|
Effe vijf minuten met familie, ik had haast
|
Want mijn buit is aan het wachten op de afgesproken plaats
|
En kijk hoe we beleggen, is geen boterham met kaas
|
Het kan zijn dat ik mezelf naar de overkant verplaats
|
Mijn brakka was geen barkie, echt mijn kleren zitten goed
|
Fans die naar me schreeuwen maar ik zweer het ik ben moe
|
Gemengde gevoelens, je wordt skeer als je niet pusht
|
Maar net als je wil stoppen komt er meer wat je nog proeft
|
Vaak genoeg gevallen, maar we leren niet genoeg
|
Ik hoor ze praten, maar je kan niet eens proberen wat ik doe
|
Ben met hyena’s, jij loopt maar te ijsberen op de hoek
|
Jongens in detentie, eis meer dan in de vriezer
|
Maar jij kan niet verliezen als je sterk in je hoofd bent
|
En heb voor deze leventje toch zelf kunnen kiezen
|
Misschien alleen me gordel, verder hoor je me niet piepen
|
En die mannen voor je deur is heel wat anders dan visite
|
Ik ken dalen maar zie nu alleen maar pieken
|
We genieten, in de waggie aan het zweven, maar ga morgen denk ik vliegen
|
Ik heb meer aan mijn hoofd dan alleen maar deze brieven
|
Maar ik zoek geen excuus, maar deze dunya neemt me mee
|
Ey, het moest allemaal zo zijn
|
Zag het precies zo voor me
|
Neem effetjes de tijd om te beseffen wat ik allemaal bereik
|
Ey, met zijn allen in de trein
|
Ik maakte mij geen zorgen
|
Ze reden mij voorbij, bij elke halte
|
Moet je zien nu wat ik rij
|
In gesprekken komen alleen maar getallen uit mijn mond
|
Zelf leren roeien, niemand pakt je van de grond
|
Je moet niet vallen maar ook niet opvallen waar je komt
|
Ik rij solo in mijn waggie langs de haltes waar ik stond
|
Dat is eventjes beseffen, deze dagen waren bont
|
En nee ik ben niet lek maar ik word overal gepompt
|
Fans die om me vragen sinds mijn allereerste song
|
Maar ik liet op me wachten als mijn allereerste ton
|
Hier moet je echt zijn, we doen niet alsof
|
Te veel veranderd als ik kijk naar hoe het was vroeger
|
Hoe we bewegen je zou denken is plof, bang
|
Want we gassen lachend naar de bank broeder
|
Zonder rijbewijs door rood, zag allang boetes
|
Ik drop klassiekers voor de mensen die nog lang moeten
|
Of bijna klaar, voor die boys die open kamp moeten
|
Ik drop klassiekers voor degene die naar sjans zoeken
|
Maar ik ben niet door jullie gemaakt uha
|
Niet hooggeleerd, maar ik deed uni op straat
|
Hier worden dingen opgelost, hier wordt geen ruzie gemaakt
|
Streetlife brada, niets wordt hier juridisch verklaard
|
Ey, het moest allemaal zo zijn
|
Zag het precies zo voor me
|
Neem effetjes de tijd om te beseffen wat ik allemaal bereik
|
Ey, met zijn allen in de trein
|
Ik maakte mij geen zorgen
|
Ze reden mij voorbij, bij elke halte
|
Moet je zien nu wat ik rij
|
Ik rij solo in mijn waggie, langs de haltes waar ik stond
|
Ey, het moest allemaal zo zijn
|
Dat is eventjes beseffen deze dagen waren bont
|
Ey, het moest allemaal zo zijn |