
Date of issue: 29.07.2018
Song language: Nepali
Kathaa |
Ayy, yeah |
Ayy, yeah |
आज म जसोतसो आफ्नो पेट पालिराछु |
पुरनो गाउँ पुर्खैली खेत बारीमा छु |
डाँढा परी जान्छु दौराको भरी हाल्छु |
जसरी भए पनि दुःख गरी बाचीरा छु |
साथमा परीवार आमाबाउ छोराछोरी |
खुसी छु म सुत्न पर्या छैन बोरा ओधि |
के होला भोलि सपना बुन्न छाढि सके |
जितको आश छैन किन कि म हरी सके |
धन कमाउनलाई जब घर मैले छादी गाथेँ |
बाकीको पुरा दश बर्षा म खाडीमा थेँ |
बिदेश तिरा जानु पर्यो सब थोक छोदेर |
सोची राथेँ बस्नु पर्ला घर जग्गा जोडेर |
तर तेस्तै पारा खै त? |
कमाइ नै हुँदैन खान बस्न ठिक्क पैसा |
मलाई नै पुग्दैन |
छोराछोरी हुर्किदै छ खर्च दिनै पर्यो |
थोरै पैसा जम्मा गर्द वर्ष दिन नै गयो |
बाटो खोज्द बाटो पाइन |
फल्नेफूल्ने माटो पाइन |
सायद भुल गरे मैले |
भगवान गुहार्दै मन्दिर धाइन |
सोचेको जस्तो हुँदैन केहि |
रुझेको थेँ आँशुमा दुबेकोले |
बुझे मैले, यो जीन्दगी काट्न त्यो रिण पनि |
काम गरे दिन भरि |
तर म एक्लो छु यहाँ साथ कस्ले दिन्छ नि? |
दिनहरु जबरजस्ती कत्दै थिए मैले |
फेरी निद्राइ नलग्ने रात कत्ने कहिले |
भुइ पुसिराछु त्यही माथि लात खाए जहिले |
कमै राम्रो छ भनेर घरमा ढाँत्दै थिए मैले |
तर कसरी लुकाउ यो सबै कुराहरु |
बोरु अाधा काँचो सपनालाई अझै पुरा गरु |
भन्ने सोचले पसे म सैदीमा |
गाह्रो भा थियो मलाई त्यहाँ राम्रो ठाउँ लिन |
सहन्थे पानी असिनो चर्को घाममा पसिनो |
मन थियो राम्रो लौन खान मिठो मसिनो |
परिवारलाई के थाँ बाहिर कति गाह्रो छ |
बरु ठिक हुन्थ्यो लाउरे तिरै भर्ती भाको भा |
पुरनो सबै साथी गाडी चढि राकोछ |
काठमाडौंमा घर हातमा सुनको घडी लाकोछ |
पछि परी राको त यता मै मात्र होल |
अनि आज बन्ने काम भोली सारी रको छ |
जति गरे पनि सकिन उभो लग्न |
छैन आहिले तागत यो मेरो बुढो हातमा |
छोरीलाई क्याम्पस पढनलाई खर्च दिनै पर्यो |
छोराको बिहे गरिदेउ भन्या वर्षदिनै गयो |
बाटो खोज्द बाटो पाइन |
फल्नेफूल्ने माटो पाइन |
सायद भुल गरे मैले |
भगवान गुहार्दै मन्दिर धाइन |
मेरो मन भित्र कता कता कस्तो भैराछ |
नत्र एछिन आनन्दले बस्न नै पाछ |
दुःख भन्या के रहेछ प्रस्टै भो आज |
अनि मैले के भोगी राछु कस्लाई पो थाँ छ? |
कसैलाई थाहा छैन मेरो मन को पिडा |
आज आफूले आफूलाई नै गरी राछु घृणा |
मन भित्र झनझनै घाउ बढी रह्यो |
म बिदेश तिरै हुँदा मेरो बाउ पनि मर्यो |
आफ्नै दाजु भाईले हेपिराछ |
कहाँ हुनु तेती मात्र घर भित्रको नाटक |
यो छिमेकीले देखिराछ |
काठमाडाैँमा छोरा आफ्नै तालमा छ मस्त |
मर्न लग्या बाउ आमलाई एक्लै छाढि बस्छ |
छोरो बन्यो ट्यापे गित गाउछ मुख छाडेर |
झैझगडा गर्छ साला हिद्छ हुल बाधेर |
दबाइ सबाइ खानछ अरे सुने यस्तै खबर |
बचाइ देउ मेरो छोरालाई गर्देउ कसैले मदत |
बिचरा सनो हुँदा मार्छ कि भन्ने डर |
अहिले ठूलो भयो तर छैन त्यस कै भर |
हुर्कयो बढायो राम्रो स्कुलमा पढायो |
मैले दुःख गरी कमाको नि त्यसैले सकायो |
भाको एउटा छोरा पनि काम लगेन |
दुःख बिर्स्यो यस्ले बौआमको नाम राखेन |
छोरीले भन्छ मेरो जिउमा किन लाग्यो आगो |
खै त मेरो हात मलाई भयो धेरै गाह्रो? |
त्यस्तो हैन नानी तिम्रो जन्म यस्तै भाको |
तपाइँ चुप लाग्नुस् बुबा मलाई सबै कुरा थाहा भो |
कसरी भनै म? कसरी बुझाउ? |
धेरै भयो पिडा छोरीलाई कति रुवाअै |
बिचारीको हात जल्यो भागयले घात गर्यो |
जब ठूली हुँदै आयो उसलाई अहिले लाज भयो |
माफ गरिदे छोरी सकिन तँलाई सिहार्न |
मर्दैछ तेरो बौ भेट्न आइजे मलाई चिहानमा |
आफै दुःख गर्नु तिमी मनमा इख भर |
आफ्नो काममा जानु समयमा आउनु घर |
के गर्नुछ र म त मर्छु क्यारे अब |
यस्तै भयो छोरी तिमी मलाई माफ गर |
जादैछु अब म आको थिएँ जहाँ बाट |
बाबुलाई भेट्न नपाको नि बित्यो आठ वर्षा |
समिरको मुख हेर्न मन लागि राथ्यो मलाई |
मर्छु होला म त छोरोलाई भेट्न नपाई |
बाटो खोज्द बाटो पाइन |
फल्नेफूल्ने माटो पाइन |
सायद भुल गरे मैले |
भगवान गुहार्दै मन्दिर धाइन |
बाटो खोज्द बाटो पाइन |
फल्नेफूल्ने माटो पाइन |
सायद भुल गरे मैले |
भगवान गुहार्दै मन्दिर धाइन |