Lyrics of De Verloren Zoon - Kadril

De Verloren Zoon (original)

De derde in de rij, vaders jongste zoon
Hij was pas twintig en eiste z’n loon
Hij zou 't wel vinden, liet z’n vrienden staan
zonder laatste groet is hij van huis gegaan
Ze hebben van hem nooit meer iets gehoord
't Heeft hun leven zeker niet verstoord
De zoon was verloren, ergens overboord
Hij droomt van verre landen, zeilen naar de zon
Een land met mooie stranden, waar 't leven echt begon
Maar boven alle landen hield hij van de stad
waar hij alle zorgen en z’n thuis vergat
waar hij in de morgen de grootste kater had
tot hij 's avonds een nieuwe liefde vond
liefde voor een glas of een mooie vrouwenkont
Alle mooie kleuren van ogen mocht hij zien
Alle zoete geuren ruiken bovendien
in de liefste armen z’n dagelijkse troost
Mooier was 't voor hem dan een wervelende kroost
levend in dromen, rijker dan geeneen
Zo is hij gestorven ergens heel alleen
Niemand vroeg zich af waarom hij plots verdween
Dit nachtelijk verhaal heeft hij zelf verteld
hetzelfde verhaal dat vele jaren telt
Zijn leven is voorbij, de sporen zijn gewist
Na hem komt er een ander die in 't zelfde water vist
Na hem komt een man, die alles beter kan
In z’n handen de resten van z’n loon
't is al lang geschreven: de verloren zoon.

(translation)

The third in the row, father's youngest son
He was only twenty and demanded his wages
He would find it, let his friends stand
he left home without a final greeting
They never heard from him again
It certainly didn't disrupt their lives
The son was lost, somewhere overboard
He dreams of distant lands, sailing to the sun
A country with beautiful beaches, where life really began
But above all lands he loved the city
where he forgot all worries and his home
where he had the biggest hangover in the morning
until he found a new love in the evening
love for a glass or a beautiful woman's ass
He was allowed to see all the beautiful colors of eyes
Moreover, all sweet smells smell
in the dearest arms his daily comfort
It was more beautiful for him than a whirling brood
living in dreams richer than none
So he he died somewhere all alone
No one wondered why he suddenly disappeared
He told this nocturnal story himself
the same story that counts for many years
His life is over, the tracks are erased
After him comes another who fishes in the same water
After him comes a man who can do everything better
In his hands the remnants of his wages
it has long been written: the prodigal son.