Lyrics of Eendjes Voeren - Zazi

Eendjes Voeren (original)

de laatste tijd had mams een manie
om maar naar het park te gaan
elke middag trok mijn mammie
mij mijn warmste kleertjes aan
'want', zei mammie, 'in de winter,
geven wij de eendjes brood
anders gaan die lieve eendjes
allemaal van de honger dood'
onderweg liep zij steeds vlugger
ik hield haar maar met moeite bij
ik kwam in het park, buiten adem
maar mams was opgelucht en blij
zij gaf mij het plastic zakje
waar het eendenbrood in zat
en dan ging ik naar het wak toe
terwijl mammie op een bankje zat
terwijl ik de eendjes brood moest voeren
praatte zij met een meneer
die meneer was blijkbaar grappig
en hij was er telkens weer
net als de zwaan en bij het voeren
stond dat beest altijd vooraan
vaak begon hij kwaad te blazen
ook al had ik niks gedaan
eenmaal heeft de zwaan gebeten
mijn handje deed toen heel erg zeer
ik hoorde mammie schaterlachen
om die grappige meneer
toen moest ik nog veel harder huilen
mammie had geen oog voor mij
terwijl ik naar het bankje holde
maakte mams haar handen vrij
die meneer heet nu oom Stefan
we wonen in zijn huis
soms voel ik me heel verdrietig
maar we blijven 's middags thuis
zondagmiddag komt mijn pappie
die wil met mij naar 't park toe gaan
en dan durf ik niet te zeggen
dat ik bang ben voor de zwaan

(translation)

lately mom had a mania
just to go to the park
every afternoon my mom would pull
put on my warmest clothes
'cause,' said mummy, 'in the winter,
we give the ducks bread
otherwise those sweet ducks will go
all starved to death
on the way she walked faster and faster
I had difficulty keeping up with her
I entered the park, out of breath
but mom was relieved and happy
she gave me the plastic bag
which contained the duck bread
and then I went to the hole
while mommy sat on a bench
while I had to feed the ducks bread
she talked to a gentleman
that gentleman was apparently funny
and he was there time and time again
just like the swan and when feeding
that beast was always in the front
often he began to blow angrily
even though I had done nothing
once the swan bit
my hand hurt a lot then
I heard Mommy burst out laughing
because of that funny gentleman
then I cried even harder
Mommy didn't care about me
while I ran to the bench
Mom freed her hands
that gentleman is now called Uncle Stefan
we live in his house
sometimes i feel very sad
but we stay at home in the afternoon
my daddy is coming on sunday afternoon
he wants to go to the park with me
and then I dare not say
that I am afraid of the swan